آموزش نرم افزار اتوکد

تاریخچه AutoCAD   

 برنامه اتوکد نخستین بار توسط شرکت AutoDESK در سال 1982 طراحى و به بازار عرضه شد.این شرکت نرم افزارهای بسیار تخصصی و کاربردی در زمینه طراحی به وسیله کامپیوتر تولید نموده و AutoCAD مهمترین و پر کاربرد ترین نرم افزار شرکت Autodesk  میباشد. چندین نسخه از این نرم افزار تاکنون ارائه گردیده است که عمر نسخه هاى اولیه آن خیلى زود سپرى گشت ولى نسخه هاى 2006 و 2009 هم اکنون کاربرد فراوان دارد.
AutoCAD قدرت رسم هر نقشه ای را بوسیله کامپیوتر فراهم می کند و به همین دلیل از محبوبیت عامه و فراگیر نزد تمامی دست اندر کاران طراحی در دنیا بر خوردار است.AutoCAD راه را برای تمام صنایع از قبیل ساختمان - مکانیک - برق - تجهیزات پزشکی وغیره هموار کرده است.

لذا لازم است  تمام مهندسان و طراحان کار با نرم افزاراتوکد را یاد بگیرند واز آن برای پیشبرد امورشان در رشته کاری خود به بهترین شکل بهره مند شوند.

---

طریقه نصب اتوکد 2007 :

برای نصب اتوکد 2007 مراحل زیر را اجرا کنید.

1- از داخل CD فایل Setup را اجرا کنید.

2- پنجره Media browser- Auto Cad 2007 باز می شود. در قسمت Install گزینه Stand- Alone Installation  را انتخاب کنید.

3- در قسمت بعد گزینه Install را انتخاب کنید.

4- پنجره Autodesk Setup ظاهر می شود. روی OK کلیک کنید.

5- در این مرحله شروع به نصب برنامه هایی مانند Frame work و Direct X می کند. 

6- بعد از نصب برنامه ها پنجره Auto Cad Setup باز می شود. دکمه Next را بزنید.

7-در اینجا پنجره ای که حاوی قراردادی مابین شما و شرکت  Auto Desk است، ظاهر می شود. گزینه I accept را انتخاب کنید و دکمه Next را بزنید.

8- پنجره ای باز می شود که از شما یک سریال نامبر می خواهد. عدد 000-00000000 را بنویسید ودکمه Next را بزنید.

9- در این پنجره اطلاعاتی از قبیل نام و نام خانوادگی ، شماره تلفن و ... را از شما می خواهد. اطلاعات را وارد کنید و دکمه Next را بزنید.

10-  در این مرحله گزینه Typical را انتخاب کرده و دکمه next را بزنید.

11-  در اینجا دو گزینه به صورت انتخابی وجود دارد که با انتخاب اولین گزینه یک منوی اضافی به اتوکد اضافه می شود و با انتخاب دومین گزینه، 300 ماده، که برای نسبت دادن به اجسام سه بعدی استفاده می شود به آن اضافه می شود. دو گزینه را انتخاب کنید و کلید Next را بزنید.

12-  در این مرحله، از شما محل نصب اتوکد سوال می شود. (بهتر است که محل نصب را تغییر ندهید) کلید Next را بزنید.

13-  در این مرحله می توانید با انتخاب گزینه Display the AutoCad 2007 Shortcut on my desktop فایل اجرایی AutoCad روی صفحه نمایش شما ظاهر می شود. انتخاب کرده و Next بزنید.

14-  بعد از نصب، دکمه Finish را بزنید.

15-  حالا از داخل CD وارد پوشه Crack شوید و فایل Crack را اجرا نمایید.  

16-  برنامه به طور کامل نصب شد.

---

برنامه اتوکد را اجرا کنید. وقتی برنامه اجرا شد، پنجره WorkSpace باز می شود. گزینه AutoCad Classic را انتخاب کنید. صفحه دوبعدی اتوکد ظاهر می شود.

این برنامه شامل:

منوهای آبشاری که در بالای صفحه می باشد و تقریبن تمام دستورات کَد در این منوها می باشد.

منوهای تصویری که در قسمت بالا و کناره های صفحه می باشد. طریقه ظاهر کردن این منوها به این صورت است که بر روی یکی از منوهای تصویری کلیک راست می کنیم و دستوراتی را که می خواهیم انتخاب می کنیم.
خط فرمان که در پایین صفحه کَد قرار دارد. تمام دستورات کَد را می توان در خط فرمان نوشت.

نکته: چون در ترسیم نقشه سرعت و دقت برای ما خیلی مهم است، بنابراین پیشنهاد می کنم که از همین ابتدا تمام دستورات را در خط فرمان بنویسید و کمتر با منوهای تصویری و منوهای آبشاری کار کنید. البته روشهای مختلف اجرای یک فرمان را آموزش می دهم ولی بیشتر روی نوشتن دستورات تأکید می کنم.

صفحه اصلی کَد که به رنگ سیاه است و نقشه ها در این صفحه ترسیم می شود.

---

دستورات ترسیمی

در این نرم افزار با سه نوع مختصات کار می کنیم.

1)     مختصات مطلق: در این مختصات، اشکال از نقطه 0،0 ترسیم می شوند.

2)     مختصات نسبی: در این مختصات، اشکال از نقطه ای دلخواه که در صفحه انتخاب می کنیم قابل ترسیم است.

3)     مختصات قطبی: در این مختصات می توانیم خطوطی را که دارای زاویه هستند ، ترسیم کنیم.

منوی آبشاری دستورات ترسیمی، Draw می باشد.

منوی تصویری این دستورات را با کلیک راست کردن روی یک منوی تصویری و انتخاب Draw می توانیم ظاهر کنیم.

---

Line  :
برای ترسیم خطوط به اندازه های دلخواه استفاده می شود.

طریقه فعال نمودن:

1)     با نوشتن حرف L یا Line این دستور فعال می شود.

2)     انتخاب فرمان Line از منوی آبشاری Draw

3)     انتخاب این دستور از منوی تصویری

با فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم.

Specify first point:                   نقطه اول را انتخاب کنید

Specify next point or [undo]:    نقطه بعدی را انتخاب کنید 

با نوشتن حرف U به نقطه قبل برمی گردیم.

وقتی خطوطی را ترسیم کردیم با نوشتن حرف C آخرین نقطه ترسیمی به اولین نقطه ترسیمی وصل می شود و به اصطلاح شکل ما بسته می شود و از دستور خارج می شویم.

نکته 1: بعد از اجرای هر دستور باید کلید Enter را بزنید.

کاربرد مختصات در ترسیم اشکال

با استفاده از مختصاتی که قبلا توضیح دادم، شروع به ترسیم اشکال می کنیم. (این سه مختصات را با ذکر مثال توضیح می دهم.)

ترسیم با استفاده از مختصات مطلق:

می خواهیم با این روش یک مربع با اضلاع 50 میلیمتر رسم کنیم.

دستور Line را اجرا می کنیم. 0،0 را می نویسیم و کلید اینتر را می زنیم. (بعد نوشتن هر دستور یا عددی باید کلید اینتر را بزنیم). دقت کنید که مانند محور مختصات از نقطه 0،0 ، راست مثبت و چپ منفی، بالا مثبت و پایین منفی.

باید به سمت راست به اندازه 50 میلیمتر حرکت کنیم. بنابراین به سمت xها حرکت می کنیم و به سمت yها حرکتی نداریم، بنابراین می نویسیم 50،0 . حالا باید به سمت بالا به اندازه‌ی 50 حرکت کنیم، بنابراین نسبته به مبدأ به سمت yها 50میلیمتر حرکت کنیم و به سمت xها هم 50 میلیمتر حرکت می‌کنیم، پس می نویسیم 50،50 . در این مرحله باید به سمت چپ 50 میلیمتر حرکت کنیم. باز هم نسبت به مبدأ می‌سنجیم پس می‌نویسیم 0،50 . 

حال به دو صورت می توانیم مربع را کامل کنیم:

1)     با تایپ حرفC ، که نقطه آخر ترسیمی را به نقطه اول وصل می کند.

   2)     مانند مراحل بالا عددها را بنویسیم: نسبت به مبدأ نقطه‌ی پایانی می شود.

ترسیم با استفاده از مختصات نسبی:

در بیشتر مواقع می خواهیم از یک نقطه دلخواه روی صفحه شروع به ترسیم کنیم. به همین دلیل از این نوع مختصات دهی استفاده می کنیم.

برای استفاده از این دستور فرمان Line را اجرا کنید و یک نقطه دلخواه روی صفحه انتخاب کنید. تمام مراحل این ترسیم مانند بالا می باشد. با این تفاوت که قبل از نوشتن اعداد، @ را اضافه می کنیم. برای اینکه توضیحات تکرار نشود ، فقط نحوه نوشتن عددها را می گویم:

L (Enter را می زنیم)

یک نقطه روی صفحه انتخاب می کنیم

50،0@

0،50@

50،0-@

   C

ای کاش یاد بگیریم، که زیر بارهای خمشی و پیچشی زندگی نقطه تسلیم را بالا بگیریم و مقاومت شکست را حداکثر کنیم تا چرخ‌دنده‌های زندگیمان از لهیدگی و تداخل در امان باشد.

ترسیم با استفاده از مختصات مطلق:

در مواقعی که شکل دارای خطوطی با زوایای مختلف است از این روش استفاده می کنیم. در این روش مانند مختصات نسبی اعداد را می نویسیم با این تفاوت که در این روش فقط اندازه خط و مقدار زاویه را وارد می کنیم.

حال با ذکر یک مثال توضیح می دهم:

نکته: محاسبه زاویه در کد براساس دایره مثلثاتی محاسبه می شود یعنی بر خلاف عقربه های ساعت مقدار زاویه مثبت و در جهت ساعت  مقدار زاویه منفی می باشد.

می خواهیم یک مثلث متساوی الاضلاع  ترسیم کنیم که طول اضلاع آن 50 سانتیمتر است.

یک نقطه در روی صفحه انتخاب می کنیم. برای ترسیم قاعده مثلث ، مانند روش قبل عمل می کنیم: 50،0@

برای ترسیم ضلع دیگر ، نقطه انتهای خطی که ترسیم کرده ایم ، مرکز دایره مثلثاتی می شود. 120>50@

الان هم می توانیم حرف C را بزنیم و هم می توانیم عدد و زاویه را بنویسیم.120->50@

Ray

برای ترسیم خطوطی که از یک طرف ممتد می باشد.

طریقه فعال نمودن:

1-         نوشتن Ray در خط فرمان

2-         انتخاب دستور Ray از منوی آبشاری Draw

بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهید:

Specify start point: (نقطه شروع را انتخاب کنید)

Specify through point: (نقطه میانی خط را انتخاب کنید)       

به وسیله این دستور از یک نقطه که در ابتدا مشخص کرده اید ، می توانید بی نهایت خط ترسیم کنید.

Construction Line

برای ترسیم خطوطی که از دو طرف ممتد می باشد.

طریقه فعال نمودن:

1-         نوشتن Xline در خط فرمان

2-         انتخاب دستور Construction Line از منوی آبشاری Draw

3-         انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهید:

Specify a point or [Hor/Ver/Ang/Bisect/Offset]:     (یک نقطه را انتخاب کنید) 

نکته: بیشتر دستورات اتوکد ، دارای زیر شاخه هایی هستند که جزء قابلیتهای آن دستور می باشند. (مانند دستور بالا که با انتخاب هر کدام از دستورات داخل کروشه ، دستور مورد نظر دارای قابلیت خاصی می شود.)

حال هر کدام از گزینه‏های داخل کروشه را توضیح می دهم:

 Hor

می توانیم خطوطی ممتد به صورت افقی رسم کنیم.

 Ver

می توانیم خطوطی ممتد به صورت عمودی رسم کنیم.

 Ang

با وارد کردن یک عدد به عنوان زاویه می توانیم خطوطی با زاویه مشخص ترسیم نماییم.

 Bisect

که با انتخاب دو نقطه در صفحه ، که نقطه اول مرکز خط و نقطه دوم نیمساز زاویه می باشد.

 Offset

با وارد کردن یک عدد به عنوان فاصله جابه‏جایی می توانیم خطوطی ممتد با فاصله‏های یکسان داشته باشیم. اگر هیچ کدام از این دستورات داخل کروشه را انتخاب نکنیم ، می توانیم با انتخاب یک نقطه در صفحه مرحله بعدی این دستور را اجرا کنیم.

Specify through point  (نقطه میانی خط را انتخاب کنید) 

Multiline

گاهی اوقات لازم داریم که دوخط موازی را با فاصله‏ای یکسان رسم کنیم. ( مانند خطوط دیوارهای یک ساختمان در نمای بالا) با استفاده از این دستور می توانیم دو خطوط موازی با فاصله یکسان رسم کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-         با نوشتن Ml یا  Mline در خط فرمان

2-         انتخاب دستور Multiline از منوی آبشاری Draw

بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

Specify start point or [Justification/Scale/STyle]:    ( نقطه شروع را انتخاب کنید)

حال هر کدام از گزینه‏های داخل کروشه را توضیح می دهم:

Justification

با انتخاب این گزینه می توانیم نقطه انتخابی را به روی خط بالا ، خط پایین یا وسط دو خط انتقال دهیم.

Scale

با وارد کردن یک عدد به عنوان فاصله بین دو خط می توانیم فاصله این دو خط را تعیین کنیم.

Style

با انتخاب یک برنامه نوشته شده توسط Word Pad ، که از قبل تنظیمات آن را نوشته‏ایم اجرا می شود. اگر هیچ کدام از این دستورات داخل کروشه را انتخاب نکنیم، می توانیم با انتخاب یک نقطه در صفحه مرحله بعدی این دستور را اجرا کنیم.

Specify next point: (نقطه بعدی را انتخاب کنید)

نکته: در دستوراتی مانند دستور بالا که به دستورات چند مرحله ای معروفند ، می توانیم بعد از انجام چند مرحله با نوشتن U به یک مرحله قبل بازگردیم و یا با نوشتن C نقطه انتهایی ترسیم را به نقطه ابتدایی متصل کنیم.

Polyline 

  برای ترسیم خطوط به هم پیوسته به کار می رود.

  طریقه فعال نمودن:

  1-         با نوشتن PL یا Pline در خط فرمان.

  2-         انتخاب دستور Polyline از منوی آبشاری Draw

  3-         انتخاب این دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

  Specify start point:(نقطه شروع را انتخاب کنید)

  Specify next point or [Arc/Halfwidth/Length/Undo/Width]:

  (نقطه بعدی را انتخاب کنید)       

  حال هر کدام از گزینه‏های داخل کروشه را توضیح می دهم:

  Arc

  برای ترسیم قطاعی از یک دایره به کار می رود.

  Halfwidth

  با نوشتن یک عدد به عنوان نصف ضخامت خط ، خط ترسیمی به صورت ضخیم و دو برابر اندازه داده شده ترسیم می گردد.

  Length

  با انتخاب این گزینه و نوشتن یک عدد، یک خط به اندازه عدد داده شده ترسیم می نماید.

  Undo

  عملیات ترسیم را یک مرحله به عقب برمی گرداند.

  Width

  با نوشتن یک عدد به عنوان ضخامت خط ، خط ترسیمی به صورت ضخیم ترسیم می شود.

   نکته1: برای اینکه ضخامت خط ترسیمی دوباره به حالت اول بازگردد باشد  یکی از گزینه های Halfwidth یا Width را انتخاب و عدد صفر را وارد کنیم. بعد از انجام این کار خطوط ترسیمی به صورت نازک ترسیم می شوند.  

 نکته2: این دستور نیز مانند دستورLine  است و مختصات‏های گفته شده در آن بخش، برای این دستور نیز کاربرد دارد.

      3D polyline 

  این دستور مربوط به قسمت سه بعدی می باشد و در آن قسمت توضیح داده خواهد شد.

  Polygon   برای ترسیم چند ضلعی استفاده می شود.

  طریقه فعال نمودن:

  1-         با نوشتن Polygon در خط فرمان

  2-         انتخاب دستور Polygon از منوی آبشاری Draw

  3-         انتخاب این دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

  Enter number of sides <4>:

  تعداد اضلاع را انتخاب کنید ، که می توانید از عدد 3 تا 1024را انتخاب کنید

  Specify center of polygon or [Edge]:  (مرکز چند ضلعی را انتخاب کنید)

  با انتخاب Edge ، باید نقطه انتهایی اولین ضلع را تعیین کنید.

  اگر مرکز چند ضلعی را انتخاب کنید ، باید مراحل زیر را طی کنید.

  Enter an option [Inscribed in circle/Circumscribed about circle] <I>:

  یک گزینه را وارد کنید.

  با انتخاب گزینه Inscribed in circle ، یک چند ضلعی در داخل دایره (محیط دایره) رسم می کند و با انتخاب Circumscribed about circle ، یک چند ضلعی بیرون دایره (محاط دایره) رسم می کند.

  Specify radius of circle:  (شعاع دایره‏ای که می خواهید چند ضلعی محیط یا محاط آن باشد را وارد کنید) 

  Rectangle 

  برای ترسیم چهار ضلعی استفاده می شود.

  طریقه فعال نمودن:

  1-     با نوشتن Rec در خط فرمان

  2-     انتخاب دستور Rectangle از منوی آبشاری Draw

  3-     انتخاب دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

                                                                                           Specify first corner point or [Chamfer/Elevation/Fillet/Thickness/Width]: اولین گوشه را انتخاب کنید

   Chamfer 

  برای ترسیم پخ در گوشه‏های چهارضلعی استفاده می شود. با وارد کردن دو عدد به عنوان اندازه‏های پخ ، می ‏توانیم گوشه‏های چهارضلعی را پخ بزنیم.

Elevation 

  در فضای سه بعدی به کار می رود و برای اینکه شکل ترسیمی از سطح افق بالاتر یا پایین تر باشد به کار می رود.

Fillet 

  برای ترسیم منحنی در گوشه های چهار ضلعی استفاده می شود. با وارد کردن یک عدد به عنوان شعاع منحنی ، می توانیم گوشه های چهارضلعی را به صورت منحنی نرم کنیم.

  Thickness

  در فضای سه بعدی به کار می رود و برای وارد کردن ضخامت به کار می رود.

اگر هیچکدام از گزینه‏های بالا را انتخاب نکنید و یک نقطه را به عنوان گوشه چهار ضلعی انتخاب کنید و وارد مرحله بعدی این دستور شوید.

  Specify other corner point or [Area/Dimensions/Rotation]:

  گوشه دیگر را انتخاب کنید

  Area

  با وارد کردن مساحت چهار ضلعی و اندازه طول یک ضلع ، چهار ضلعی ترسیم می شود.

  Dimensions

  با وارد کردن طول و عرض و تعیین جهت چهار ضلعی ، یک چهار ضلعی ترسیم می کنیم.

  Rotation

  با وارد کردن یک عدد به عنوان زاویه می توانیم چهار ضلعی را تحت زاویه‏ای خاص ترسیم کنیم.

Arc 

  برای ترسیم کمان یا قطاعی از دایره استفاده می شود.

  طریقه فعال نمودن:

  1-     نوشتن Arc یا A در خط فرمان.

  2-     انتخاب دستور در منوی آبشاری  Draw

  3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

  Specify start point of arc or [Center]:  (نقطه شروع کمان را انتخاب کنید که با انتخاب Center می توانیم مرکز کمان را مشخص کنیم.

  Specify second point of arc or [Center/End]:  (نقطه دوم کمان را انتخاب کنید) که با انتخاب Center یا End ، به ترتیب می توانیم مرکز یا نقطه انتهای کمان را انتخاب کنیم.

  Specify end point of arc:  (نقطه انتهایی کمان را انتخاب کنید)

  این دستور در منوی آبشاری Draw دارای چند گزینه است که به آنها می پردازم:

  3Point

  که با انتخاب 3 نقطه بر روی صفحه کمان ترسیم می شود.

  Start,Center,End

  با انتخاب نقطه شروع ، مرکز کمان و نقطه انتهای کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Start,Center,Angle

  با انتخاب نقطه شروع ، مرکز کمان و زاویه ، کمان ترسیم می شود.

  Start,Center,Length

  با انتخاب نقطه شروع ، مرکز کمان و طول کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Start,End,Angle

  با انتخاب نقطه شروع ، نقطه انتهایی و  تعیین زاویه ، کمان ترسیم می شود.

  Start,End,Direction

  با انتخاب نقطه شروع ، نقطه انتهایی و تعیین جهت برای کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Start,End,Radius

  با انتخاب نقطه شروع ، نقطه انتهایی و تعیین شعاع کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Center,Start,End

  با انتخاب نقطه مرکزی ، نقطه شروع و نقطه انتهایی کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Center,Start,Angle

  با انتخاب نقطه مرکزی ، نقطه شروع و  تعیین زاویه ، کمان ترسیم می شود.

  Center,Start,Length

  با انتخاب نقطه مرکزی ، نقطه شروع و  طول کمان ، کمان ترسیم می شود.

  Continue

Circle

  برای ترسیم دایره از این دستور استفاده می شود.

  طریقه فعال نمودن:

  1-     نوشتن C یا Circle درمنوی فرمان

  2-     انتخاب دستور از منوی آبشاری Draw

  3-     انتخاب دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

  Specify center point for circle or [3P/2P/Ttr (tan tan radius)]:     

  مرکز دایره را انتخاب کنید

  3P :  با انتخاب 3 نقطه بر روی صفحه می توانیم دایره را ترسیم کنیم.

  2P :   با انتخاب 2 نقطه بر روی صفحه می توانیم دایره را ترسیم کنیم.

  Ttr :  با انتخاب دو نقطه بر روی خط یا دایره و وارد نمودن شعاع دایره می توانیم یک دایره که به دوخط انتخاب شده مماس است را رسم کنیم.

  راهنمایی: برای ترسیم دایره با این روش ، دو خط که با هم فاصله دارند را رسم کنید و سپس از این دستور استفاده کنید.

  Specify radius of circle or [Diameter]:  (شعاع دایره را انتخاب کنید)

  اگر حرف Dرا انتخاب کنید ، می توانید با وارد کردن قطر دایره ، دایره را ترسیم کنید.

  این دستور در منوی آبشاری Draw دارای چند گزینه است که به آنها می پردازم:

  البته تعدادی از این دستورات را قبلن توضیح داده‏ام و فقط دستوراتی را که توضیح ندادم ، توضیح می دهم.

  Tan,Tan,Tan

  با انتخاب سه نقطه بر روی خط یا دایره ، می توانیم یک دایره رسم کنیم.

Donut

 برای ترسیم دایره تو خالی (تیوب) به کار می رود.

  طریقه فعال کردن:

  1-     نوشتن کلمه Donut در خط فرمان.

  2-     انتخاب دستور از منوی آبشاری Draw

  3-     انتخاب دستور ز منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور باید کارهای زیر را انجام دهیم:

  Specify inside diameter of donut <0.5000>:  (قطر داخلی تیوب را انتخاب کنید)

  Specify outside diameter of donut <1.0000>: (قطر خارجی تیوب را انتخاب کنید)

  Specify center of donut or <exit>: (مرکز تیوب را انتخاب کنید)

  نکته:اگر قطر داخلی تیوب از قطر خارجی آن بیشتر باشد ، نرم افزار قطر بزرگتر را به عنوان قطر خارجی در نظر می گیرد.

Spline

 برای ترسیم خطوط نامنظم و یا منحنی‏هایی که شعاع نامشخص دارند استفاده می‏شود. طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن SPL در خط فرمان

2-     انتخاب دستور Spline از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری با فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Specify first point or [Object]:   اولین نقطه را انتخاب کنید

Specify next point:   نقطه بعدی را انتخاب کنید

Specify next point or [Close/Fit tolerance] <start tangent>:  نقطه بعدی را انتخاب کنید

با نوشتن حرف C نقطه ابتدایی را به نقطه انتهایی ترسیمی وصل می کنیم.

هنگامی که خطوط ترسیم شد ، با زدن اینتر باید دستورات زیر را انجام دهیم:

Specify start tangent:   مقدار زاویه شروع را انتخاب کنید

Specify end tangent:    مقدار زاویه انتها را انتخاب کنید

Table

برای ترسیم جدول از این دستور استفاده می‏شود. طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Table در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری با فعال شدن این دستور پنجره‏ Insert Table ظاهر می‏شود که در آن می‏توانیم مشخصات جدول را تعیین کنیم.

اکنون به توضیح قسمتهای مختلف این پنجره می‏پردازم:

Table Style Setting

که در این قسمت می‏توانیم جدول‏هایی را به عنوان پیش فرض انتخاب کنیم.

Insertion Behavior

که دارای دو گزینه است:

1-  Specify Insertion Point:  اگر این گزینه فعال باشد ، می‏توانیم جدول مورد نظر را با انتخاب یک نقطه بر روی صفحه ترسیم قرار دهیم.

2- Specify Window:  اگر این گزینه فعال باشد ، می‏توانیم جدول مورد نظر را با انتخاب محدوده بر روی صفحه ترسیم قرار دهیم.

Column & Row Setting

در این قسمت می توانیم تعداد سطر و ستون و همچنین ارتفاع سطر و ستون را مشخص کنیم.

بعد از انجام تنظیمات ، دکمه OK را بزنید و  طبق انتخابی که در قسمت Table Style Setting انجام داده‏ایم ، جدول ترسیم و آماده وارد کردن اطلاعات می‏باشد.

Ellipse

برای ترسیم بیضی از این دستور استفاده می‏شود. طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن EL در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری 

بعد از اینکه این دستور فعال شد ، کارهای زیر را انجام دهید:

Specify axis endpoint of ellipse or [Arc/Center    نقطه انتهایی محور را انتخاب کنید

 Arc

با انتخاب این گزینه می‏توانیم قطاعی از یک بیضی را رسم کنیم. 

Center

با انتخاب این گزینه می‏توانیم مرکز بیضی را مشخص کنیم. 

 Specify other endpoint of axis:    نقطه انتهایی دیگر محور را مشخص کنید

 Specify distance to other axis or [Rotation]:    فاصله دیگر محورها را مشخص کنید 

با انتخاب Rotation ، نقاطی را که از قبل انتخاب کرده‏ایم ، به عنوان شعاع بزرگتر بیضی در نظر می‏گیرد. 

 Block

گاهی اوقات در یک نقشه یا نقشه‏های متعدد یک شکل به تعداد زیادی تکرار می‏شود. برای اینکه از ترسیم دوباره آن جلوگیری شود از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن B در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور ، پنجره  Block Definition باز می‏شود. قسمت‏های این پنجره را توضیح می‏دهم.

Name

نام بلوک مورد نظر را انتخاب کنید.

Base Point

در این قسمت هم می‏توانیم با زدن کلید Pick Point یک نقطه را بر روی صفحه انتخاب کنیم و هم می‏توانیم با وارد کردن مقادیر X,Y,Z نقطه مورد نظر را تعیین کنیم. این قسمت برای این است که هر بار که بلوک مورد نظر را فراخوانی می‏کنیم بر طبق نقطه‏ای که انتخاب کرده‏ایم ، فراخوانی شود. اگر هیچ نقطه‏ای انتخاب نکنیم نرم‏فزار نقطه 0،0 را به عنوان نقطه مورد نظر انتخاب می‏کند.

توجه: بهتر است که نقطه انتخابی نزدیک شکل یا داخل شکل انتخاب شود.

Objects

در این قسمت شکل مورد نظر را انتخاب می‏کنیم. به وسیله دکمه Select Object می‏توانیم شکل مورد نظر را انتخاب کنیم و یا با زدن دکمه Quick Select فقط موضوعاتی را که انتخاب می‏کنیم (موضوعاتی مانند: رنگها ، نوع خطها ، لایه‏ها و ...) می‏توانیم به بلوک تبدیل کنیم. این گزینه باعث می‏شود که سریعتر موضوع مورد نظر را انتخاب کنیم.

در قسمت Objects با انتخاب گزینه Retain موضوع انتخابی به تغییری نمی‏کند و به همان صورت اولیه باقی می‏ماند. با انتخاب گزینه Convert to block موضوعی را که انتخاب کرده‏ایم به صورت یکپارچه تبدیل می‏شود. یعنی موضوع انتخابی تبدیل به بلوک می‏شود. با انتخاب گزینه Delete موضوع انتخابی بعد از اینکه تبدیل به بلوک شد ، حذف می‏شود.

Setting

دراین قسمت می‏توانیم واحد اندازه‏گذاری بلوک را تعیین کنیم.

اگر گزینه open in block editor را انتخاب کنید ، بعد از زدن دکمه Ok مستقیم وارد صفحه ویرایش بلوک مورد نظر می‏شویم.

Block Editor

گاهی اوقات لازم داریم که بلوک مورد نظر را ویرایش کنیم و یا یک بلوک جدید ترسیم کنیم. به وسیله این دستور می‏توانیم این کارها انجام دهیم.

طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن Bedit یا BE در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools

بعد از فعال شدن دستور ، پنجره  Edit Block Definition ظاهر می‏شود. در قسمت Block to creat or edit نام بلوک مورد نظر یا یک نام جدید برای بلوک جدید را وارد می‏کنیم و با زدن دکمه Ok وارد محیط ویرایش بلوک می‏شویم. این محیط نیز مانند محیط ترسیم کد می‏باشد. 

بازخوانی بلوک

برای بازخوانی بلوک مورد نظر باید Insert یا I را در خط فرمان بنویسید. بعد از اجرای دستور پنجره Insert ظاهر می‏شود.

این پنجره شامل:

Name

که نام بلوک مورد نظر را نوشته و یا آدرس بلوک مورد نظر را وارد می‏کنیم.

Insertion Point

در این قسمت می‏توانیم مختصات مورد نظر را برای اینکه بلوک در آن نقطه ایجاد شود وارد کنیم. من پیشنهاد می‏کنم که گزینه Specify On-screen را فعال کنید تا بلوک مورد نظر طبق مختصات پیش فرض ایجاد شود.

Scale

در این قسمت می‏توانیم مقیاس بلوک را تغییر دهیم. با وارد کردن یک عدد جلوی x ، مقیاس بلوک در همه محورها به یک اندازه تغییر می‏کند. اگر گزینه Uniform Scale را از انتخاب خارج کنیم ، می‏توانیم در همه محورها به بلوک مورد نظر مقیاس بدهیم.

Rotation

 در این قسمت می‏توانیم یک زاویه وارد کنیم که بلوک بر طبق آن زاویه بچرخد. یک راه ساده‏تر برای ساخت بلوک

برای اینکار در خط فرمان ، –w یا –wblock را بنویسید. با انجام اینکار وارد پنجره Creat Drawing File می‌شویم ، که باید نام بلوک مورد نظر و محل ذخیره را تعیین کنید.

بعد از تعیین نام و محل ذخیره ، باید کارهای زیر را انجام دهیم:

Enter name of existing block or

[= (block=output file)/* (whole drawing)] <define new drawing>:

که باید نام بلوک را وارد کنید ( به خاطر اینکه در مرحله قبل این‏کار را انجام دادیم ، با زدن اینتر به مرحله بعد می‏رویم)

Specify insertion base point:    نقطه پایه را تعیین کنید.

Select Object:   موضوع را انتخاب کنید.

بعد از انتخاب موضوع و زدن اینتر خواهید دید که موضوع انتخاب شده پاک می‏شود. برای برگرداندن آن باید Undo یا U را در خط فرمان بنویسید. به این صورت ، شکل دوباره ظاهر می‌‏شود.

  برای بازخوانی بلوک مورد نظر می‏توانیم از روش قبل استفاده کنیم.

مزیت این فرمان این است که موضوعاتی را که به عنوان بلوک انتخاب می‏کنیم ، در یک فایل ذخیره می کند و برای ویرایش احتیاج به رفتن به محیط Block Editor نیست.

 Point

]گاهی اوقات لازم داریم که برای ترسیم یک شکل و برای تسریع در ترسیم از نقطه‏هایی استفاده کنیم. به همین منظور از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن Point در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

با فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Specify a point:  یک نقطه بر روی صفحه انتخاب کنید

 این دستور در منوی آبشاری Draw دارای 4 گزینه می‏باشد:

 Single Point

می‏توانیم یک نقطه بر روی صفحه بگذاریم.

  Multiple Point

با انتخاب این دستور می‏توانیم تعداد بیشماری نقطه بر روی صفحه بگذاریم.

دو دستور بعدی را به صورت مجزا توضیح می‏دهم.

Divide

برای تقسیم یک خط به اندازه‏های مساوی از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Div در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از زیر دستورات Point در منوی آبشاری Draw

  نکته: برای استفاده از این دستور ، ابتدا باید یک خط ترسیم کنیم.

  با فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

  Select object to divide:  موضوع را برای تقسیم شدن انتخاب کنید (در اینجا خط ترسیم شده را انتخاب می‏کنیم)

  Enter the number of segments or [Block]:  تعداد تقسیمات را وارد کنید

با انتخاب Block باید نام بلوک مورد نظر را وارد کنیم ( ساخت بلوک را بعدن توضیح خواهم داد) و با انتخاب اینکه بلوک ، هم تراز خط انتخاب شده باشد یا خیر ، بلوک موردنظر در جای تقسیمات قرار می‏گیرد.

حال اگر تعداد تقسیمات را وارد کنیم خط انتخاب شده به قسمت‏های مساوی تقسیم می‏شود.

Measure

گاهی اوقات لازم داریم که مقدار تقسیمات را در یک پاره‏خط به دلخواه خودمان مشخص کنیم. به همین منظور از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن Measure در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از زیر دستورات Point در منوی آبشاری Draw

با فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Select object to measure:  موضوع را برای تقسیمات انتخاب کنید (در اینجا پاره‏خطی را که ترسیم کرده‏اید انتخاب می‏کنیم)

Specify length of segment or [Block]:  طول تقسیمات را وارد کنید. در اینجا نیز می‏توانید یک بلوک را برای قرار گرفتن بر روی تقسیمات انتخاب کنید.

Hatch

به معنی هاشور زدن است. در مواقعی که بخواهیم یک جسم برش خورده را هاشور بزنیم از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن حرف H در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

  بعد از اینکه این دستور فعال شد ، پنجره Hatch and Gradient ظاهر می‏شود. قسمت‏های مختلف این پنجره را توضیح می‏دهم:

ype and Pattern

در این قسمت می‏توانیم نوع و مدل‏های مختلف هاشور را انتخاب کنیم.

 Angle and Scale

در این قسمت می‏توانیم زاویه و مقیاس هاشور انتخابی را مشخص کنیم.

  Hatch Origin

در این قسمت می‏توانیم تغییراتی را در نوع هاشور به وجود بیاوریم.

  تذکر: پیشنهاد می‏کنم که برای هاشور زدن همیشه از گزینه Use Current Origin استفاده کنید.

Boundaries

Add: Pick Point  با انتخاب یک نقطه در داخل شکل ترسیم شده ، آن قسمت به عنوان منطقه هاشور انتخاب می‏شود.

  Add: Select Object با انتخاب موضوع مورد نظر یا خطوطی که شکل را تشکیل می‏دهند ، منطقه هاشور مشخص می‏شود.

 Inherit Properties

با انتخاب این گزینه می‏توانیم هاشوری که قبلن انتخاب شده را دوباره انتخاب کنیم.

Gradient

نوع دیگری از هاشور که به صورت سایه روشن (گرافیکی) می‏باشد.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Gradient در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

  راهنمایی: پنجره Hatch دارای دو نوار ابزار می‏باشد. بنابراین دستور Hatch را فعال و نوار ابزار Gradient را انتخاب کنید.  

قسمت‏های مختلف این پنجره را توضیح می‏دهم:

  Color

این قسمت برای تعیین رنگ هاشور و همچنین انتخاب تک رنگی یا دو رنگی بودن هاشور مورد استفاده قرار می‏گیرد.

 Orientation

برای انتخاب زاویه و در مرکز بودن هاشور استفاده می‏شود.

  بقیه قسمتها مانند دستور Hatch می‏باشد. 

Boundary

در مواقعی لازم است یک شکل ترسیم شده که خطوط آن با هم یک‏پارچه نیستند را به صورت یک شکل یک‏پارچه درآوریم. با این دستور می‏توانیم شکل ترسیمی را به صورت یک شکل یک‏پارچه درآوریم.

  طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Bpoly یا BOدر خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

  بعد از اینکه دستور فعال شد ، یک پنجره ظاهر می‏شود که قسمت‏های آن را توضیح می‏دهم.

 Pick Point

با انتخاب یک نقطه در داخل شکل ترسیم شده ، آن قسمت به عنوان محدوده‏ی مورد نظر انتخاب می‏شود.

  نکته: برای استفاده از این دستور محدوده انتخابی ، باید حتمن یک شکل بسته باشد.

  Boundary retention

که با انتخاب Polyline ، شکل انتخابی به صورت یک شکل یکپارچه و قابل تغییر می‏شود. یعنی اگر شکل را انتخاب کنیم و گریپ‏های آن را بگیریم و به این طرف و آن ‏طرف بکشیم ، گریپ انتخابی به هر طرفی که بخواهیم کشیده می‏شود.

نکته: گریپ به نقطه‏هایی می‏گویند که وقتی شکل را انتخاب می‏کنیم در محل شکست‏ها یا در وسط پاره خطها ، مربع‏های آبی رنگی دیده می‏شود که به وسیله این نقاط خطوط قابلیت تغییر دارند.

 با انتخاب region ، شکل انتخابی به صورت یک‏پارچه و غیر قابل تغییر می‏شود. یعنی اگر شکل را انتخاب کنیم و گریپ‏های آن را بگیریم و کل شکل حرکت می‏کند.

Region

این دستور همان گزینه Region در دستور Boundary است.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Reg در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

  بعد از فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام دهید:

Select Object: موضوع را انتخاب کنید که باید همه خطوط مورد نظر را انتخاب کنید.

Wipeout 

برای کشیدن یک شکل بسته استفاده می‏شود. یکی از قابلیت‏های این دستور این است که هر شکلی که در زیر این شکل قرار بگیرد ، محو می‏شود.

  طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Wipeut در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

بعد از فعال شدن این دستور کارهای زیر را انجام دهید:

Specify first point or [Frames/Polyline] <Polyline>:   اولین نقطه را انتخاب کنید

Polyline

با انتخاب این گزینه می‏توانیم یک شکل بسته ترسیم کنیم.    

Frames

با انتخاب این گزینه و با انتخاب کلمه Off ، تمام شکل‏هایی که با این دستور ترسیم شده ناپدید می‏شوند. اگر بخواهیم که این شکل‏ها پدیدار شوند ، مراحل بالا را انجام می‏دهیم و کلمه On را انتخاب می‏کنیم.

Revision Cloud    

در بعضی شکل‏ها احتیاج داریم که یک قسمت را مورد توجه قرار دهیم. برای این کار از این دستور استفاده می‏کنیم. این دستور یک ابر دور محلی که مشخص می‏کنیم ترسیم می‏کند.

 طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن دستور Revcloud در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

بعد از فعال شدن این دستور ، کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Specify start point or [Arc length/Object/Style] <Object>:      نقطه شروع را انتخاب کنید

  Arc length

می‏توانیم طول شعاع را مشخص کنیم. در این قسمت دو متغیر که اولی کمترین طول شعاع و دومی بیشترین طول شعاع است را مشخص می‏کند.

 Object

می‏توانیم با انتخاب یک موضوع آن را به صورت ابر درآوریم.

Style

با انتخاب این گزینه و بعد انتخاب Calligraphy ابر ترسیم شده به صورت خطوط ضخیم نشان داده می‏شوند.

  Guide crosshairs along cloud path…   مسیر ترسیم ابر را مشخص کنید ( در این مرحله کرسر را دور محلی که می‏خواهیم ابر ترسیم شود می‏چرخانیم)

نکته: هنگامی که نقطه انتهایی به نقطه ابتدایی نزدیک شود شکل خود به خود بسته می‏شود.

برای نوشتن متن و عدد به کار می‏رود.

TEXT

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن T در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

 بعد از فعال شدن این دستور ، کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Specify first corner:  اولین گوشه را انتخاب کنید

Specify opposite corner or [Height/Justify/Line spacing/Rotation/Style/Width]:

گوشه مقابل را انتخاب کنید یا یکی از گزینه‏های زیر را انتخاب کنید:

 Height

با وارد کردن یک عدد ، ارتفاع نوشته را تعیین می‏کنیم.

Justify

برای تعیین محل قرار گیری نوشته در محدوده‏ای که انتخاب می‏کنیم.

هنگامی که این گزینه را انتخاب می‏کنیم ، دستور زیر را باید اجرا کنیم:

Enter justification [TL/TC/TR/ML/MC/MR/BL/BC/BR] <TL>:

محل قرار گیری را انتخاب کنید. گزینه‏های داخل کروشه هر کدام مخفف کلماتی هستند.

T: مخفف کلمه Top به معنی بالا می‏باشد.

M: مخفف کلمه Middle به معنی میانه می‏باشد.

B: مخفف کلمه Bottom به معنی پایین می‏باشد.

L: مخفف کلمه Left به معنی چپ می باشد.

C: مخفف کلمه Center به معنی مرکز می‏باشد.

R: مخفف کلمه Right به معنی راست می‏باشد.

به طور مثال اگر گزینه BL را انتخاب کنیم. نوشته از قسمت پایین و سمت چپ محدوده‏ای که تعیین می‏کنیم شروع می‏شود.

  ine spacing

فاصله هر سطر را تعیین می‏کند.

Rotation

نوشته مورد نظر را طبق زاویه‏ای که تعیین می‏کنیم ، می‏چرخاند.

  Style

نوع نوشته (فونت) را انتخاب می‏کنیم.

 Width

عرض محدوده نوشته را تعیین می‏کنیم.

  بعد از اینکه گوشه مقابل را انتخاب کردیم ، محدوده انتخابی آماده نوشتن می‏شود و یک پنجره بالای محل نوشتن ظاهر می‏شود که تمام گزینه‏های داخل کروشه در آن می‏باشد. یعنی اگر هیچ کدام از گزینه‏های داخل کروشه را انتخاب نکنیم ، در این پنجره نیز می‏توانیم گزینه‏ها را انتخاب کنیم.

  این دستور در منوی آبشاری Draw دارای دودستور می‏باشد که اولین دستور (Multiline Text) همان دستور بالا می‏باشد.

Single Line Text

این دستور نیز برای نوشتن می‏باشد با این تفاوت که نوشتن در این دستور راحت‏تر از دستور قبل است. (برای نوشتن ، این دستور را پیشنهاد می‎‏کنم)

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Text در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Draw

بعد از فعال شدن این دستور ، کارهای زیر را انجام می‏دهیم:

Specify start point of text or [Justify/Style]:  نقطه شروع نوشته را تعیین کنید.

دستور‏های داخل کروشه مانند دستور بالا می‏باشد.

Specify height <55.3813>:  ارتفاع نوشته را تعیین کنید.

Specify rotation angle of text <0.0000>:  زاویه چرخش نوشته را انتخاب کنید. 

یک راه بسیار آسان برای ترسیم خط

یک راه بسیار آسان برای کشیدن خط وجود دارد که دیگر احتیاج به طی کردن مراحلی که قبلن گفته شد نیست. البته این دستور فقط برای ترسیم خطوط صاف کاربرد دارد. برای ترسیم خطوط زاویه‏دار باید از همان روش قبل استفاده کنیم.

برای استفاده از این روش ، دستور Line یا polyline را فعال می‏کنیم و کلید F8 را می‏زنیم. وقتی کلید F8 را بزنیم در خط فرمان Ortho on ظاهر می‏شود به این معنی که این قابلیت فعال است. حالا کرسر را به هر طرف که ببریم فقط کافی است عدد مورد نظر را در خط فرمان بنویسیم و اینتر را بزنیم. برای غیر فعال کردن این قابلیت ، دوباره کلید F8 را می‏زنیم. بدین ترتیب می‏توانیم خطوط صاف را به راحتی ترسیم کنیم.

دستورات کمکی

دربیشتر مواقع لازم است که برای ترسیم یک شکل از دستوراتی استفاده کنیم که ترسیم را برای ما آسانتر می‏کنند. به همین خاطر از دستورات کمکی استفاده می‏کنیم. این دستورات به ما کمک می‏کنند که به طور مثال انتهای یک خط ، وسط یک خط ، مرکز یک دایره و ... را انتخاب کنیم. منوی تصویری دستورات کمکی

برای فعال کردن منوی تصویری دستورات کمکی ، بر روی یکی از منوهای تصویری که در صفحه وجود دارد راست کلیک می‏کنیم و از نوار ابزار ACAD گزینه Object Snap را انتخاب می‏کنیم.

 نکته: برای استفاده از دستورات کمکی حتمن باید یک دستور ترسیمی یا ویرایشی فعال باشد.

همچنین برای استفاده از این دستورات می‏توانیم کلید Shift را گرفته و راست کلیک کنیم. یک منو که شبیه به منوهای آبشاری است ظاهر می‏شود که دستور مورد نظر را می‏توانیم انتخاب کنیم.

دستوراتی را که بیشترین استفاده را در ترسیم دارند ، توضیح می‏دهم:

Endpoint

انتهای یک پاره خط را انتخاب می‏کند.

Midpoint

وسط یک پاره خط را انتخاب می‏کند.

 Intersection

نقطه تقاطع دو خط را انتخاب می‏کند.

گاهی اوقات قصد داریم تقاطع دو خط را انتخاب کنیم ولی این دو خط به هم نرسیده‏اند. برای انتخاب تقاطع خطوطی که به همدیگر نرسیده‏اند از این دستور استفاده می‏کنیم. دقت کنید که دو خطی که انتخاب می‏کنید باید همدیگر را قطع کنند.

Extension

در بعضی مواقع قصد داریم یک شکل را در راستای یک شکل دیگر قرار دهیم. برای این‏کار از این دستور استفاده می‏کنیم.

 حروف مخفف برای انتخاب این دستور EXT است.

Center

مرکز یک دایره را انتخاب می‏کند.

 حروف مخفف برای انتخاب این دستور CEN است.

Quadrant

محل‏های صفر درجه ، 90 درجه ، 180 درجه ، 270 درجه را در یک دایره انتخاب می‏کند.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور QUA است.

Tangent

 مماس‏ترین قسمت دایره نسبت به محل مورد نظر را انتخاب می‏کند.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور TAN است. 

Perpendicular

گاهی اوقات لازم داریم که یک خط عمود نسبت به یک خط رسم کنیم. به همین منظور از این دستور استفاده می‏کنیم.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور PER است.

Node

برای انتخاب یک نقطه (point) می‏باشد.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور NOD است.

 دستورات بالا برای انتخاب یک به یک این دستورات می‏باشد. ولی برای اینکه سرعت در ترسیم بیشتر شود ، احتیاج داریم که یک گروه از این دستورات را انتخاب کنیم. به همین منظور حروف OS یا Osnap را در خط فرمان می‏نویسیم.

پنجره Drafting Setting ظاهر می‏شود. این پنجره دارای چند نوار ابزار می‏باشد که یکی از آنها نوار ابزار Object Snap است.

در این نوار ابزار تمام دستورات کمکی وجود دارد که با گزینه‏دار کردن هر کدام از آنها می توانیم بر روی صفحه ترسیم ، بدون انتخاب دستور از آن استفاده کنیم.

نکته: فقط دستوراتی را که بیشترین کاربرد را برایتان دارند ، گزینه‏دار کنید.   

بعد از گزینه‏دار کردن دستورات مورد نیاز ، دکمه OK را بزنید و از پنجره خارج شوید. حال اگر کلید F3 را بزنید ، در خط فرمان Osnap on ظاهر می‏شود که به معنی این‏است که دستورات انتخاب شده فعال می‏باشند.

اگر کلید F7 را بزنیم صفحه ترسیم نقطه‏گذاری می‏شود. اگر به پنجره Drafting Setting و نوار ابزار Snap and Grid بروید ، در قسمت Grid spacing می‏توانید مقدار X و Y این نقطه‏ها را تعیین کنید.

اگر کلید F9 را بزنیم کرسر به صورت نقطه‏ای در صفحه حرکت خواهد کرد. اگر به پنجره Drafting Setting و نوار ابزار Snap and Grid بروید ، در قسمت Snap On می‏توانید مقدار حرکت نقطه‏ای در محورهای X و Y را تعیین کنید.

دستورات کاربردی

این گروه از دستورات در همه نرم افزارها وجود دارد. این دستورات در منوهای آبشاری File و Edit می‏باشد.

 New

برای باز کردن یک صفحه جدید مورد استفاده قرار می‏گیرد.

طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلید ترکیبی CTRL+N

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری File

بعد از اجرای دستور پنجره Select Template ظاهر می‏شود که می‏توانید در آن از پیش فرضهای نرم‏افزار (که صفحه‏های تعریف شده با استانداردهای مختلف) و یا از یک صفحه جدید که خودتان تعریف کرده‏اید استفاده کنید.

Open

برای باز کردن یک نقشه یا یک گروه نقشه استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلید ترکیبی CTRL+O

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری File

Save

برای ذخیره کردن یک فایل استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلید ترکیبی CTRL+S

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری File

Save As

برای ذخیره کردن یک فایل که شبیه به فایل جاری می‏باشد ، از این دستور استفاده می‏کنیم.

 طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی CTRL+SHIFT+S

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری File

Undo

گاهی اوقات ممکن است در ترسیم یک شکل اشتباه کنیم و بخواهیم شکل را به حالت قبل از اجرای آن دستور برگردانیم. برای اینکار از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن U یا Undo در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

Redo

این دستور برعکس دستور Undo می‏باشد.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Redo در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

Cut

برای برداشتن (کات کردن) کامل یک موضوع انتخاب شده استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+X

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

بعد از اینکه این دستور فعال شد ، کارهای زیر را انجام دهید:

Select Object:   موضوع را انتخاب کنید

بعد از اینکه موضوع را انتخاب کردید. کلید اینتر را بزنید.

 Copy

برای کپی کردن یک موضوع انتخاب شده استفاده می‏شود.

 طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+C

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

بعد از اینکه این دستور فعال شد ، کارهای زیر را انجام دهید:

Select Object:   موضوع را انتخاب کنید

بعد از اینکه موضوع را انتخاب کردید ، کلید اینتر را بزنید.

Copy With Base Point

در دستورات بالا نرم‏افزار به صورت پیش فرض نقطه صفر و صفر موضوع انتخاب شده را به عنوان نقطه اصلی انتخاب می کند. اما گاهی اوقات لازم داریم که از یک نقطه دلخواه موضوع مورد نظر را کپی کنیم که هنگام چسباندن (Paste) موضوع  ، آن موضوع از همان نقطه بازخوانی شود. برای این منظور از این دستور استفاده می کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+C

2-     انتخاب این دستور ازمنوی آبشاری Edit

بعد از فعال شدن این دستور ، کارهای زیر را باید انجام دهید:

Specify base point:    نقطه پایه را انتخاب کنید

Select Object:   موضوع را انتخاب کنید

بعد از اینکه موضوع را انتخاب کردید ، کلید اینتر را بزنید.

Paste

برای چسباندن یک موضوع کات شده یا کپی شده استفاده می‏شود.

نکته: برای استفاده از این دستور ابتدا باید یک موضوع را کات یا کپی کرده باشیم.

 طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+V

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

بعد از فعال شدن این دستور کارهای زیر را باید انجام دهید:

Specify insertion point:   نقطه الحاق را تعیین کنید

Paste as block

برای چسباندن یک موضوع کات شده یا کپی شده به صورت یکپارچه استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     با استفاده از کلیدهای ترکیبی Ctrl+Shift+V

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Edit

بعد از فعال شدن این دستور کارهای زیر را باید انجام دهید:

Specify insertion point:   نقطه الحاق را تعیین کنید

 دستورات ویرایشی

از این دستورات همانطور که از نامشان مشخص است ، برای ویرایش و تغییر در شکل ترسیم شده به کار می‏رود.

منوی آبشاری این دستورات Modify می‏باشد.

برای فعال کردن منوی تصویری این دستورات ، بر روی یک جای خالی در زیر منوهای تصویری‏ای که بر روی صفحه هستند ، راست کلیک می‏کنیم و از گروه ACAD ، گزینه Modify را انتخاب می‏کنیم.

نکته: اگر یک نقطه را روی صفحه کد انتخاب کنیم و آن را از سمت راست به سمت چپ صفحه بکشیم ، یک کادر  تشکیل می‏شود که خطوط آن به صورت خط چین می‏باشد. در این نوع انتخاب حتا اگر قسمت کوچکی از یک موضوع هم در داخل این کادر قرار گیرد آن موضوع انتخاب می‏شود. ولی اگر یک نقطه بر روی صفحه انتخاب کنیم و آن را از سمت چپ به سمت راست بکشیم ، یک کادر تشکیل می‏شود که خطوط آن به صورت ممتد می‏باشد. در این نوع انتخاب تنها موضوعاتی شامل انتخاب می‏شوند که تمام قسمت آن موضوع در کادر قرار گیرد.

اکنون به توضیح هر کدام از این دستورات می‏پردازم:

 Earase

برای پاک کردن و حذف کردن یک شکل یا یک مجموعه از اشکال انتخاب شده به کار می رود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن E در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور موضوع مورد نظر را انتخاب می کنیم و کلید اینتر را می زنیم.

Copy

در بعضی مواقع لازم داریم که از یک موضوع به تعداد دلخواه داشته باشیم. به همین خاطر از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Co در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن کارهای زیر را انجام دهید:

Select objects:  موضوع مورد نظر را انتخاب کنید.

Specify base point or [Displacement] <Displacement>:   نقطه پایه را انتخاب کنید.

اگر Displacement را انتخاب کنید می توانید نقطه پایه را با دادن مختصات تعیین کنید.

:<use first point as displacement>  Specify second point or   نقطه دوم را انتخاب کنید.

به این صورت می‏توانید یک موضوع را به تعداد دلخواه کپی کنید.

Mirror

در مواقعی که بخواهیم از یک موضوع ، یک قرینه داشته باشیم از این دستور استفاده می‏کنیم.

  طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Mi در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن کارهای زیر را انجام دهید:

Select objects:  موضوع مورد نظر را انتخاب کنید.

Specify first point of mirror line:  نقطه پایه خط قرینه را تعیین کنید.

Specify second point of  mirror line:  نقطه دوم خط قرینه را تعیین کنید.

Erase source objects? [Yes/No] <N>: آیا می خواهید موضوع اصلی پاک شود؟

Offset

برای جابه‏جا کردن یک موضوع بدون اینکه موضوع اصلی تغییر کند.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن O در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن کارهای زیر را انجام دهید:

Specify offset distance or [Through/Erase/Layer] <Through>:  فاصله جابه‏جایی را تعیین کنید.

Through

با انتخاب این گزینه در هر جای صفحه کلیک کنید، یک نمونه از موضوع انتخاب شده به آنجا منتقل می‏شود.

Erase

با انتخاب این گزینه از شما سوال می‏شود که آیا می‏خواهید موضوع اصلی که انتخاب شده بعد از جابه‏جایی پاک شود. اگر Yes را انتخاب کنید ، موضوع اصلی را که انتخاب کرده‏اید ، بعد از جابه‏جا شدن پاک می‏شود.

Layer

اما اگر هیچ‏کدام از این گزینه‏ها را انتخاب نکنید و فقط یک عدد به عنوان فاصله جابه‏جایی تعیین کنید و بعد کرسر به هر طرف که باشد جابه‏جایی به آن سمت صورت می‏گیرد.

Array

اگر بخواهیم از یک موضوع به تعداد دلخواه به صورت سطری و ستونی یا مدور ایجاد کنیم ، از این دستور استفاده می کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Ar در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور یک پنجره باز می‏شود که به توضیح این پنجره می‏پردازم:

Rectangular array

با انتخاب این گزینه می توانیم تعداد آرایه‏ها را به صورت سطری و ستونی تعیین کنیم.

Rows

تعداد موضوعاتی که می‏خواهیم در یک سطر قرار بگیرد را تعیین می کنیم.

Columns

تعداد موضوعاتی که می‏خواهیم در یک ستون قرار بگیرد را تعیین می‏کنیم.

Offset distance and direction

در اینجا مقدار فاصله‏های سطرها و ستونها و مقدار زاویه موضوع را تعیین می‏کنیم.

Select Object

با زدن این گزینه ، می‏توانیم موضوع را انتخاب کنیم.

  نکته: فاصله سطرها و ستونها از مرکز موضوع محاسبه می‏شود.

  Polar Array

با انتخاب این گزینه می‏توانیم تعداد آرایه‏ها را به صورت مدور تعیین کنیم.

  Center Point

برای تعیین مرکز چرخش آرایه‏ها استفاده می‏شود.

Method and values

برای تعیین تعداد آرایه‏ها و زاویه چرخش و همچنین زاویه بین هر آرایه استفاده می‏شود.

گزینه Method یک منوی آبشاری است که می‏توانیم با انتخاب هر کدام از آنها براساس نیاز نحوه قرار گیری آرایه‏ها را تعیین کنیم.

Rotate item as copied

نحوه چرخش آرایه‏ها را نسبت به مرکز چرخش تعیین می‏کند.

Move

برای جابه‏جایی یک موضوع از یک مکان به مکان دیگر استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن M در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

مراحل انجام این دستور ، مانند دستور Copy می‏باشد.

 Rotate

برای چرخش یک موضوع تحت زاویه مشخص یا نامشخص مورد استفاده قرار می‏گیرد.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Ro در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهیم:

Select objects:   موضوع را انتخاب کنید

Specify base point:  نقطه پایه را انتخاب کنید

Specify rotation angle or [Copy/Reference] <0>:  زاویه چرخش را انتخاب کنید

Copy

با حفظ موضوع اصلی ، یک کپی از موضوع اصلی گرفته و آن را تحت چرخش قرار می‏دهد.

Reference

Scale

برای تعیین مقیاس (کوچک‏نمایی و بزرگ‏نمایی) یک موضوع استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Sc در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects:   موضوع را انتخاب کنید

Specify base point:   نقطه پایه را انتخاب کنید

Specify scale factor or [Copy/Reference] <1.0000>:   مقیاس را تعیین کنید

Copy

با انتخاب این گزینه ، یک کپی از موضوع انتخاب شده می‏گیرد و موضوع اصلی بدون تغییر باقی می‏ماند.

Reference

برای تغییر مقیاس موضوع ، از مقیاس قبلی به یک مقیاس جدید استفاده می‏شود.

Stretch

برای کشیدن یک موضوع استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن S در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select Object:  موضوع را انتخاب کنید

Specify base point or [Displacement] <Displacement>:  نقطه پایه را انتخاب کنید

با انتخاب Displacement ، نقطه پایه‏ای که انتخاب کردیم به محلی که مختصات آن را مشخص کردیم جابه‏جا می‏شود.

Specify second point or <use first point as displacement>: نقطه دوم را انتخاب کنید

Lengthen

برای تغییر اندازه یک پاره‏خط استفاده می‏شود.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Len در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select an object or [DElta/Percent/Total/Dynamic]:   یک موضوع انتخاب کنید.

Delta

برای اضافه کردن طول یک خط یا یک منحنی با وارد کردن یک عدد به کار می‏رود. برای اضافه کردن طول خط  باید یک اندازه وارد کنیم و برای اضافه کردن طول منحنی باید یک زاویه وارد کنیم.

Percent

برای کم کردن طول یک پاره‏خط یا منحنی با وارد کردن یک عدد به عنوان درصد استفاده می‏شود.

Total

برای تعیین اندازه یک پاره‏خط یا یک منحنی به اندازه‏ای که ما تعیین می‏کنیم استفاده می‏شود.

  Dynamic

برای تعیین اندازه یک پاره‏خط به یک اندازه دلخواه استفاده می‏شود. بعد از انتخاب موضوع یک نقطه در روی صفحه انتخاب می‏کنیم که موضوع انتخابی به آنجا کشیده می‏شود.

Trim

برای برش یک موضوع از یک نقطه (محل تقاطع) استفاده می‏شود.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Tr در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects or <select all>:    خط برش را انتخاب کنید. در این قسمت می‏توانید هر موضوعی که دارید انتخاب کنید و بعد کلید اینتر را بزنید.

Select object to trim or shift-select to extend or

[Fence/Crossing/Project/Edge/eRase/Undo]:

موضوع را برای لبه برش انتخاب کنید.

Fence

با کشیدن یک خط فرضی تمامی موضوع‏هایی که می‏خواهیم در محدوده برش قرار بگیرند را انتخاب می‏کنیم.

Crossing

بعد از فعال شدن این گزینه ، با کشیدن یک چهار ضلعی به صورت فرضی می‏توانیم تمام خطوطی را که در نظر داریم برش دهیم.

Project

در این قسمت بر اساس محور مختصات یا نمای دید عملیات برش را انجام می دهیم. این گزینه در سه بعدی کاربرد دارد.

Edge

این گزینه عملیات مرحله اول (انتخاب یک موضوع برای لبه برش)  را فعال می کند.

eRase

با انتخاب این گزینه همه موضوع‏هایی که انتخاب می‏کنیم پاک می‏شوند.

Undo

این گزینه عملیات انجام شده را یک مرحله به عقب بر‏می‏گرداند.

اما اگر هیچ‏کدام از این گزینه‏ها را انتخاب نکنیم ، با انتخاب یک خط که خط برش ما را قطع کرده ، خط انتخابی از محل لبه برش قطع می‏شود.

Extend

برای رساندن یک خط یا کمان به یک موضوع استفاده می‏شود.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Ex در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects or <select all>:   موضوعی را که می‏خواهید خطوط  و یا کمان به آن برسند انتخاب کنید.

Select object to extend or shift-select to trim or

:[Fence/Crossing/Project/Edge/Undo]

موضوع را برای کشیده شدن انتخاب کنید.

همه‏ی گزینه‏ها مانند دستور Trim می‏باشد.

Break

برای تکه کردن و شکستن یک پاره‏خط از یک نقطه بر روی آن پاره‏خط استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Br در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select object:  موضوع را انتخاب کنید

Specify second break point or [First point]:  دومین نقطه شکست را انتخاب کنید. First pointبا انتخاب این گزینه می‏توانیم اولین نقطه را با دقت بیشتری انتخاب کنید.

Join

برای متصل کردن دو خط جدا از هم استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن J در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select source object:  موضوع مرجع را انتخاب کنید.

Select lines to join to source:  خط‏ها را برای متصل کردن به مرجع انتخاب کنید.

بعد از انتخاب موضوع‏ها کلید اینتر را بزنید.

 نکته: این دستور فقط موضوعاتی را که در یک امتداد یا زاویه باشند به هم متصل می‏کند.

Chamfer

برای پَخ زدن در گوشه‏های چهار ضلعی یا دو خط زاویه دار استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Cha در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select first line or[Undo/Polyline/Distance/Angle/Trim/mEthod/Multiple]:

اولین خط را انتخاب کنید یا یکی از گزینه‏های زیر را انتخاب کنید.

  Undo

اگر عملیاتی انجام داده باشیم ، یک مرحله به عقب برمی‏گردد.

Polyline

این گزینه فقط در مواقعی کاربرد دارد که خطوط یکپارچه باشد. به این صورت که طبق اندازه‏هایی که قبلن برای پَخ وارد کرده‏ایم ، خطوط یکپارچه را انتخاب می کنیم و گوشه دوخط متصل به هم را پَخ می‏زند.

Distance

با انتخاب این گزینه می‏توانیم مقدار پَخ را که بر روی هر خط ایجاد می‏شود ، تعیین کنیم. به این صورت که بعد از انتخاب این گزینه ابتدا مقدار پَخ خط اول و بعد مقدار پَخ خط دوم را انتخاب می‏کنیم.

Angle

با انتخاب این گزینه ابتدا طول پَخ را وارد می‏کنیم و بعد زاویه‏ای که می‏خواهیم پَخ داشته باشد را وارد می‏کنیم.

Trim

در حالت عادی بعد از این‏که خطوطی را پَخ زدیم خطوط از محل پَخ خوردگی قطع می‏شوند.

با فعال کردن این گزینه و انتخاب Trim یا No trim می‏توانیم انتخاب کنیم که خطوط پَخ خورده بعد از پَخ خوردن قطع شوند یا ممتد باقی بمانند.

mEthod

با انتخاب این گزینه نوع پَخ خوردگی را انتخاب می‏کنیم. یعنی انتخاب می‏کنیم که اندازه بدهیم یا زاویه.

 Multiple

دستور Chamfer فقط یکبار اجازه زدن پَخ را به ما می‏دهد و بعد از آن از دستور خارج می‏شویم. این گزینه این امکان را به ما می‏دهد که در یکبار فعال شدن دستور به تعداد دلخواه از این دستور استفاده کنیم.

Fillet

برای ترسیم منحنی در گوشه‏های اشکالی که دارای شکستگی هستند ، از اسن دستور استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن F در منوی فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select first object or [Undo/Polyline/Radius/Trim/Multiple]:  موضوع اول را انتخاب کنید یا یکی از گزینه‏های زیر را انتخاب کنید.

Undo

اگر عملیاتی انجام داده باشیم ، یک مرحله به عقب برمی‏گردد.

 Polyline

این گزینه فقط در مواقعی کاربرد دارد که خطوط یکپارچه باشد. به این صورت که طبق شعاعی که قبلن برای منحنی وارد کرده‏ایم ، خطوط یکپارچه را انتخاب می‏کنیم وگوشه دوخط متصل به هم را منحنی می‏زند.

Radius

با انتخاب این گزینه می‏توانیم شعاع منحنی مورد نظر را وارد کنیم و بعد از آن منحنی‏ها را بر طبق شعاع وارد شده ترسیم می‏کند.

Trim

در حالت عادی بعد از این‏که خطوطی را منحنی زدیم خطوط از محل منحنی قطع می‏شوند.

با فعال کردن این گزینه و انتخاب Trim یا No trim می‏توانیم انتخاب کنیم که خطوطی که منحنی بر روی آنها اعمال می‏شود بعد از اعمال منحنی قطع شوند یا ممتد باقی بمانند.

Multiple

دستور Fillet فقط یکبار اجازه ایجاد منحنی را به ما می‏دهد و بعد از آن از دستور خارج می‏شویم. این گزینه این امکان را به ما می‏دهد که در یکبار فعال شدن دستور به تعداد دلخواه از این دستور استفاده کنیم.

Explode

در بعضی مواقع احتیاج داریم که موضوعاتی که یکپارچه هستند را از هم جدا کنیم. برای تجزیه کردن موضوعات و اشکال از این دستور استفاده می‏کنیم.

 طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن X در منوی فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects: موضوع‏ها را انتخاب کنید.

بعد از انتخاب موضوع یا موضوع‏ها کلید اینتر را بزنید.

  نکته: باید توجه داشت که در این دستور فقط موضوع‏هایی انتخاب می‏شوند که قابلیت تجزیه شدن را داشته باشند. 

دستورات اندازه گذاری

 از این دستورات همانطور که از نامشان مشخص است ، برای اندازه گذاری بر روی شکل ترسیم شده به کار می‏رود.

منوی آبشاری این دستورات Dimension می‏باشد.

برای فعال کردن منوی تصویری این دستورات ، بر روی یک جای خالی در زیر منوهای تصویری‏ای که بر روی صفحه هستند ، راست کلیک می‏کنیم و از گروه ACAD ، گزینه Dimension را انتخاب می‏کنیم.

حال به توضیح هر کدام از دستورات مربوطه می‏پردازم:

Quick Dimension

برای اندازه گذاری از یک نقطه که نزدیک‏ترین نقطه به صفر و صفر است استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Qdim در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select geometry to dimension:  خطوط مورد نظر را برای اندازه گذاری انتخاب کنید.

Specify dimension line position, or [Continuous/Staggered/Baseline/Ordinate/Radius/Diameter/datumPoint/Edit/seTtings

:<Continuous>

وضعیت خط اندازه را تعیین کنید یا یکی از گزینه‏ها را انتخاب کنید.

 Continuous

که حالت پیش‌‏فرض خود کد می‏باشد و برای امتداد خطوط اندازه گذاری می‏باشد.

  Staggered

که در این حالت هر موضوع را به طور مجزا اندازه گذاری می‏کند.

Baseline

در این حالت اندازه‏ها را از یک نقطه مبدا (نزدیک‏ترین نقطه به صفر و صفر) شروع می‏کند.

 Ordinate

برای اندازه گذاری قائم نسبت به نقطه صفر و صفر استفاده می‏شود.

  Radius

برای اندازه‏گذاری شعاع چند منحنی و دایره متوالی استفاده می‏شود.

  Diameter

برای اندازه‏گذاری قطر چند منحنی و دایره متوالی استفاده می‏شود.

datumPoint

با انتخاب این گزینه می‏توانیم بر اساس یک نقطه جدید خطوط اندازه را ترسیم کنیم.

Edit

با فعال شدن این دستور این امکان را پیدا می‏کنیم که اندازه‏های انتخاب شده را لغو ویا اندازه‏های جدید را اضافه کنیم.

seTtings

با انتخاب این گزینه نرم‏افزار از ما می‏پرسد که می‏خواهید حق تقدم با کدامیک باشد ، با اندازه‏هایی که در انتهای خطوط هستند یا در تقاطع خطوط.

Linear

این دستور فقط برای اندازه‏گذاری به صورت افقی و عمودی به کار می‏رود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dli در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first extension line origin or <select object>:  اولین نقطه خط را انتخاب کنید.

Specify second extension line origin:

Specify dimension line location or:[Mtext/Text/Angle/Horizontal/Vertical/Rotated]

دومین نقطه خط را انتخاب کنید.

Mtext

با انتخاب این گزینه می‏توانیم عدد دلخواه خود را به جای اندازه واقعی خط وارد کنیم.

Text

این گزینه مانند گزینه بالا می‏باشد با این تفاوت که در این گزینه نوشته‏ها به صورت Single Line Text می‏باشند.

Angle

با انتخاب این گزینه می‏توانیم زاویه نوشته اندازه‏ها را تعیین کنیم.

Horizontal

این گزینه فقط اندازه‏های افقی را تعیین می‏کند.

Vertical

این گزینه فقط اندازه‏های عمودی را تعیین می‏کند.

 Rotated

این گزینه خطوط اندازه را بر طبق زاویه تعیین شده می‏چرخاند و اندازه را بر طبق زاویه جدید تعیین می‏کند.

Aligned

اندازه واقعی خطوطی که زاویه دار هستند با این دستور امکان پذیر است یعنی برای اندازه گذاری خطوط مورب استفاده می‏شود.

  طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Dal در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-     انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first extension line origin or <select object>:  اولین نقطه خط را انتخاب کنید.

Specify second extension line origin:  دومین نقطه خط را انتخاب کنید.

Specify dimension line location or

:[Mtext/Text/Angle]  محل خط اندازه را تعیین کنید. سه گزینه داخل کروشه مانند دستور Linear می‎‏باشد.

Arc Length

برای اندازه گذاری یک منحنی یا قطاعی از دایره  از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dar در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select arc or polyline arc segment: موضوع مورد نظر را انتخاب کنید.

Specify arc length dimension location, or [Mtext/Text/Angle/Partial/Leader]:

محل قرار گرفتن اندازه را تعیین کنید.

  سه گزینه اول شبیه به دستورات قبل می‏باشد. به توضیح دو گزینه آخر می‏پردازم.

Partial

به ما این امکان را می‏دهد که طول کمان را از نقاط دلخواه تعیین کنیم.

  Leader

یک فلش به اندازه اضافه می‏کند.

Ordinate

برای اندازه گذاری از نقطه صفر و صفر به کار می‏رود و فقط یک اندازه را به ما می‏دهد. یا اندازه عمودی یا افقی.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dor در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify feature location:  محل اندازه را تعیین کنید.

Specify leader endpoint or [Xdatum/Ydatum/Mtext/Text/Angle]: 

 نقطه انتهای خط راهنما را انتخاب کنید.

Xdatum

با انتخاب این گزینه اندازه‏ها فقط بر طبق محور Xها تعیین می‏شود.

Ydatum

با انتخاب این گزینه اندازه‏ها فقط بر طبق محور Yها تعیین می‏شود.

بقیه گزینه‏ها مانند دستورات قبل می‏باشد.

Radius

برای اندازه گذاری شعاع دایره یا کمان به کار می‏رود.

 طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dra در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select arc or circle:  دایره یا کمان را انتخاب کنید.

Specify dimension line location or [Mtext/Text/Angle]:  محل خط اندازه را تعیین کنید.

نکته: در بیشتر دستورات اندازه گذاری گزینه‏های [Mtext/Text/Angle] تکرار شده است که همه‏ی این گزینه‏ها در همه‏ی دستورات شبیه به هم هستند.

Jogged

گاهی اوقات کمان یا دایره‏ای که ترسیم کرده‏ایم آنقدر بزرگ است که اگر بخواهیم با دستور شعاع اندازه آن را تعیین کنیم ، خط اندازه بزگتر از کادر ترسیم می‏شود. برای رفع چنین مسئله‏ای از این دستور استفاده می‏شود. این دستور این امکان را به ما می‏دهد که خط اندازه شعاع ، به اندازه دلخواه رسم شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Djo در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select arc or circle:  دایره یا کمان را انتخاب کنید.

Specify center location override: مرکز جدید را تعیین کنید.

Specify dimension line location or [Mtext/Text/Angle]:  محل خط اندازه را تعیین کنید.

Specify jog location:  محل شکستگی اندازه را تعیین کنید.

Diameter

برای اندازه گذاری قطر کمان یا دایره از این دستور استفاده می‏کنیم.

  طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Ddi در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select arc or circle: دایره یا کمان را انتخاب کنید.

Specify dimension line location or [Mtext/Text/Angle]:  محل خط اندازه را مشخص کنید.

Angular

برای اندازه گذاری زاویه مورد استفاده قرار می‏گیرد.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dan در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select arc, circle, line, or <specify vertex>:  کمان ، دایره ، خط را انتخاب کنید.

Select second line: دومین خط را انتخاب کنید.

Specify dimension arc line location or [Mtext/Text/Angle]:  مکان خط اندازه را تعیین کنید.

Baseline

 این دستور اندازه‏هایی به صورت نردبانی از آخرین اندازه داده شده به ما می‏دهد.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dba در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select base dimension:   اندازه پایه را انتخاب کنید.

Specify a second extension line origin or [Undo/Select] <Select>:

دومین خط را انتخاب کنید.

Select

با انتخاب این گزینه می‏توانید خودتان خط اندازه مورد نظرتان را انتخاب کنید.

بعد از اتمام کار دوبار کلید اینتر را بزنید.

 نکته: این روند وقتی اتفاق می‏افتد که شما در صفحه جدید یا نقشه جدیدی که باز کرده‏اید ، هیچ اندازه‏ای وارد نکرده باشید. اگر اندازه جدیدی وارد کرده باشید ، از خط اندازه پایه اندازه گذاری پلکانی شما شروع می‏شود.  

Continue

این دستور مانند دستور قبل است با این تفاوت که در این دستور از انتهای اندازه قبلی یک اندازه جدید ترسیم می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dco در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

تمام مراحل این دستور مانند دستور قبل می‏باشد.

Leader

برای ترسیم فلش (پیکان) از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Le در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first leader point, or [Settings] <Settings>:  اولین نقطه پیکان را انتخاب کنید.

Specify next point: نقطه بعدی را تعیین کنید.

Specify text width <704.1915>:  عرض متن را تعیین کنید.

Enter first line of annotation text <Mtext>:  متنی که می‏خواهید در اولین خط  باشد را بنویسید.

Enter next line of annotation text: متنی که می‏خواهید در خط بعدی باشد را بنویسید.

وقتی متن‏‏هایتان تمام شد کلید اینتر را بزنید.

در مرحله اول گزینه Settings را داریم که به توضیح آن می‏پردازم:

با انتخاب این گزینه پنجره Leader Settings ظاهر می‏شود.

این پنجره به طور معمول دارای سه منو می‏باشد.

منوی Annotation

Annotation Type

برای تعیین نوع متن انتهای پیکان از گزینه‏های این قسمت استفاده می‏شود.

Mtext Option

می‏توانیم نوع قرار گیری نوشته را تعیین کنیم.

Annotation Reuseاز گزینه‏های این قسمت برای تکرار شدن یک پیکان با یک متن مشخص استفاده می‏شود.

 منوی Leader Line & Arrow

برای تعیین اندازه و نوع پیکان استفاده می‏شود. Attachmentبرای تعیین نوع قرارگیری خط پیکان در کنار متن استفاده می‏شود.

Tolerance

برای نوشتن تلرانس از این دستور استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن: 1-      نوشتن Le در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور پنجره‏ای باز می‏شود که می‏توانید اطلاعات را در آنجا وارد کنید.

Center Mark

برای نشان دادن مرکز دایره یا کمان از این دستور استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dce  در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید: 

Select arc or circle: کمان یا دایره را انتخاب کنید.

 Dimension Edit

برای ویرایش اندازه‏های داده شده در نقشه استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dimedit در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Enter type of dimension editing [Home/New/Rotate/Oblique] <Home>: نوع ویرایش اندازه را وارد کنید.

Home

اگر اندازه‏ای ویرایش شده باشد ، با انتخاب این گزینه می‏توانیم آن‏را به حالت اول برگردانیم.

New

با انتخاب این گزینه می‏توانیم اندازه انتخاب شده را تغییر دهیم و اندازه جدیدی به جای آن بنویسیم.

Rotate

این گزینه اندازه انتخاب شده را بر طبق زاویه داده شده می‏چرخاند.

Oblique

با انتخاب این گزینه اندازه انتخاب شده به صورت اُریب نشان داده می‏شود.

Dimension Text Edit

این دستور به ما اجازه می‏دهد که نوشته اندازه را انتخاب شده را به نقاط مختلف خط اندازه ببریم.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dimtedit در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select dimension:  اندازه مورد نظر را انتخاب کنید.

Specify new location for dimension text or [Left/Right/Center/Home/Angle]:

مکان جدید نوشته اندازه تعیین کنید.

Left

نوشته را به قسمت چپ خط اندازه می‏برد.

Right

نوشته را به قسمت راست خط اندازه می‏برد.

Center

نوشته را به قسمت مرکز خط اندازه می‏برد.

Home

نوشته را به مکان اول خود بر‏می‏گرداند.

Angle

طبق زاویه داده شده نوشته را می‏چرخاند.

Dimension Style

برای تغییرات در اندازه گذاری و تعریف یک اندازه جدید از این دستور استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

1-      نوشتن Dst  در خط فرمان

2-      انتخاب این دستور از منوی آبشاری Dimension

3-      انتخاب این دستور از منوی تصویری

بعد از اجرای دستور پنجره Dimension Style Manager ظاهر می‏شود.

در قسمت Styles نوع اندازه‏های ایجاد شده نشان داده می‏شود.

در قسمت List می‏توانیم انتخاب کنیم که همه‏ی اندازه‏های ایجاد شده نمایش داده شوند یا فقط آنهایی که مورد استفاده قرار گرفته‏اند.

در قسمت  سمت راست این پنجره تعدادی گزینه وجود دارد که به توضیح آنها می‏پردازم.

Set current

این گزینه برای فعال کردن اندازه در قسمت Styles انتخاب شده به کار می‏رود. برای این‏کار نیز می‏توانید بر روی اندازه مورد‏نظر دوبار کلیک کنید.

New

با انتخاب این گزینه پنجره Create New Dimesion Style باز می‏شود.

New Style Name

می‏توانیم نام اندازه گذاری جدید را انتخاب کنیم.

Start With

در این قسمت می‏توانیم اندازه گذاری جدید را بر طبق اندازه گذاری‏های قبل انتخاب کنیم.

User For

می‏توانیم انتخاب کنیم که اندازه جدید در چه قسمت‏هایی از اندازه گذاری کاربرد داشته باشد.

با زدن دکمه Continue وارد پنجره تغییرات می‏شویم که بعدن آن‏را توضیح می‏دهم.

Override

با انتخاب این گزینه وارد پنجره تغییرات می‏شویم که بعدن آن‏را توضیح خواهم داد.

Compare

با انتخاب این گزینه می‏توانیم یک مقایسه بین نوع اندازه‏های انتخابی داشته باشیم.

Modify

بعد از انتخاب این گزینه پنجره Modify Dimension Style باز می‏شود که می‏توانیم تمام تغییرات یک اندازه گذاری جدید را در آن وارد کنیم.

این پنجره دارای هفت منو می‏باشد که به ترتیب آنها را توضیح می‏دهم:

منوی Lines

در این منو می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به خطوط اندازه گذاری را وارد کنیم.

این منو دارای دو قسمت می‏باشد:

Dimension Lines

در این قسمت می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به خط زیر اندازه را وارد کنیم.

تغییراتی مانند: رنگ خط زیر اندازه (Color) ، نوع خط (Linetype) ، ضخامت خط (Lineweight) ، فاصله اندازه بالا یا پایین با خط اندازه (Baseline spacing) و نمایش هر کدام از فلشها به دلخواه  (Suppress)

Extension Line

در این قسمت می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به خطوط ممتد اندازه (خطوطی که شکل را به خط زیر اندازه متصل می‏کنند)  را وارد کنیم.

تغییراتی مانند: رنگ اندازه (Color) ، نوع خط هر کدام از خطوط (Linetype ext line 1,2) ، ضخامت خط (Lineweight) ، نمایش هر کدام از خطوط به دلخواه  (Suppress) ، می‏توانید تعیین کنید که اندازه‏ای که بعد از فلشها است چقدر باشد dim line) (Extend beyond ، تعیین مقدار فاصله خط اندازه از شکل (Offset from origin) ، تعیین یک عدد ثابت به عنوان خط اندازه (Fixed length extension lines)  

منوی Symbols and Arrows

در این قسمت تمام تغییرات مربوط به علامت‏ها و فلش‏ها وارد می‏کنیم.

این منو دارای 4 قسمت می‏باشد:

Arrowheads

دراین قسمت می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به فلشها را اعمال کنیم.

تغییراتی مانند: تغییر نوع فلش ابتدایی (First) ، تغییر نوع فلش انتهایی (Second) ، تغییر نوع فلش راهنما (Leader) ، مقدار اندازه فلش (Leader)

Center Markدر این قسمت تغییراتی مربوط به خطوط مرکز دایره‏ها اعمال می‏کنیم.

تغییراتی مانند: خطوط مرکز دایره که با دستور Center Mark ایجاد می‏کنیم را می‏توانیم تغییر دهیم که به صورت علامت به علاوه  (Center Mark) یا به صورت خطوط عمود بر هم (Line)  باشد. اگر None انتخاب شود بعد از انتخاب این دستور هیچ عملی صورت نمی‏گیرد.

Arc Length Symbolدر این قسمت می‏توانیم نماد اندازه کمان را که با دستور Arc Length ایجاد می‏کنیم تغییر دهیم.

می‏توانیم تعیین کنیم که نماد کمان قبل از اندازه کمان قرار گیرد (Preceding dimension text) یا در بالای آن (Above dimension text) یا هیچ علامتی (None) نداشته باشد.

Radius Dimension jog

در این قسمت زاویه شکستگی خط اندازه که با دستور Jogged ایجاد می‏شود را تعیین می‏کنیم.

منوی Text

در این قسمت می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به نوشته‏های اندازه را تغییر دهیم.

این منو دارای 3 قسمت می‏باشد:

Text appearance

در این قسمت می‏توانیم تمام تغییرات مربوط به نوشته اندازه‏ها را تغییر دهیم.

تغییراتی مانند: نوع متن موردنظر (Text style) ، رنگ متن  (Text color)، رنگ پشت متن (Fill color) ، ارتفاع متن (Text height)

Text placement

در این قسمت می‏توانیم تعیین کنیم که نوشته اندازه‏ها به صورت عمودی و افقی  در چه جایی از خطوط اندازه قرار گیرند.

همین طور می‏توانیم مقدار فاصله بین متن اندازه و  خط اندازه را تعیین کنیم.

Text alignment

در این قسمت می‏توانیم تعیین کنیم که نوشته اندازه‏ها به صورت افقی (Horizontal) ، مطابق با خط اندازه (Align with dimension line) و یا به صورت استاندارد (ISO standard) باشد.

منوی Fit

در این قسمت می‏توانیم نوع قرارگیری متن اندازه را بر روی خطوط اندازه تعیین کنیم.

این منو دارای 4 قسمت می‏باشد:

Fit option

در این قسمت مکان قرار گیری نوشته اندازه‏ها و همین‏طور فلش اندازه‏گذاری را تعیین می‏کنیم.

Text placement

در این قسمت تعیین می‏کنیم که نوشته اندازه‏ها وقتی‏که نوشته بین دو خط اندازه قرار نمی‏گیرد در کدام قسمت خطوط اندازه‏گذاری قرار گیرد.

Scale for dimension features

در این قسمت هر اندازه که کاغذ تعیین شده برای ترسیم بزرگ شده باشد ، به همان نسبت مقیاس نقشه بزرگ می‏شود.

Fine tuning

در این قسمت مکان قرار گیری نوشته اندازه بر روی خط اندازه را تعیین می‏کنیم.

منوی Primary Units

در این منو نوع نوشتن اندازه‏ها و اینکه چند رقم اعشار باشد و همچنین تعیین پیش‏وند و پس‏وند برای اندازه‏ها مشخص می‏شود.

منوی Altenate Units

برای نوشتن دقت اندازه‏گذاری از این منو استفاده می‏شود.

منوی Tolerance

برای وارد کردن تُلرانس از این منو استفاده می‏کنیم.

لایه‏ها

برای اینکه خطوط مختلف را از همدیگر جدا کنیم و بتوانیم آنها را به راحتی انتخاب کنیم از نوع خط ، رنگ ، ضخامت استفاده می‏کنیم. برای این‏کار از دستور لایه‏ها استفاده می‏کنیم. طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن La در منوی فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Format

بعد از فعال شدن این دستور پنجره‏ Layer Peroperties Manager باز می‏شود که به توضیح این پنجره می‏پردازم.

در قسمت سمت چپ ، مکانی برای این‏که بتوانیم لایه‏های مورد نظر را انتخاب و آنها را فیلتر کنیم.

در قسمت سمت راست ، مکانی برای این‏که بتوانیم لایه‏هایی را که در نظر داریم بسازیم و از آنها استفاده کنیم.

این قسمت مهمترین قسمت این پنجره می‏باشد و بیشتر از این قسمت استفاده می‏کنیم.

Status

در این قسمت لایه‏‏ای که در جریان باشد و ازآن استفاده می‏کنیم به صورت علامت‏دار می‏باشد. با دوبار کلیک کردن بر روی هر لایه ، آن لایه به صورت فعال در‏می‏آید و یا روی لایه مورد نظر رفته و دکمه Set current یا Alt+C را بزنید.

Name

 برای نام‏گذاری لایه‏ها استفاده می‏شود.

On

برای روشن و خاموش کردن لایه‏ها استفاده می‏شود. اگر لایه‏ای را خاموش کنیم ، آن لایه دیده نمی‏شود ولی کارهایی مانند پاک کردن ، کپی کردن ، منتقل کردن و ... به روی آن لایه انجام می‏شود.

Freeze

این قسمت نیز مانند قسمت On می‏باشد با این تفاوت که اگر لایه‏ای فریز باشد دیگر کارهایی مانند پاک کردن کپی کردن و ... را نمی‏توانیم بر روی آن انجام دهیم.

Lock

این قسمت برای قفل کردن لایه می‏باشد. اگر لایه‏ای قفل ، آن لایه نشان داده می‏شود ولی هیچ عملی روی آن انجام نمی‏شود. اگر با کرسر روی لایه‏ای که قفل است برویم ، در کنار کرسر یک قفل ظاهر می‏شود. به این معنی است که این لایه قفل می‏باشد.

Color

برای انتخاب رنگ لایه استفاده می‏شود. ما می‏توانیم برای هر لایه یک رنگ استفاده کنیم.

Linetype

برای انتخاب نوع خط استفاده می‏شود. در این قسمت می‏توانیم برای هر لایه یک نوع خط انتخاب کنیم. مثلن برای خط اصلی ، خط ممتد یا برای خط ندید ، خط Hidden را انتخاب می‏کنیم.

Lineweight

برای انتخاب ضخامت لایه‏ها استفاده می‏شود.

Plotstyle

در این قسمت رنگ لایه نوشته شده است و به صورت غیر فعال می‏باشد.

Plot

در این قسمت تصویر یک پرینتر برای هر لایه وجود دارد. اگر نخواهیم که لایه‏ای بر روی کاغذ پرینت چاپ شود، بر روی تصویر پرینتر لایه مورد نظر کلیک می‏کنیم و یک خط قرمز بر روی تصویر پرینتر می‏افتد به این معنی که این لایه در پرینت چاپ نمی‏شود.

ساخت یک لایه جدید

برای ساخت یک لایه جدید می‏توانیم از گزینه بالای پنجره باز شده استفاده کنیم و یا کلید ترکیبی Alt+N را بزنیم و یا بر روی پنجره کلیک راست کنیم و گزینه New Layer را انتخاب کنیم.

پاک کردن یک لایه

برای پاک کردن لایه می‏توانیم از گزینه بالای پنجره استفاده کنیم و یا کلید ترکیبی Alt+D را بزنیم و یا بر روی پنجره کلیک راست کنیم و گزینه Delete Layer را انتخاب کنیم.

انتخاب لایه جاری

برای انتخاب یک لایه می‏توانیم از گزینه بالای پنجره استفاده کنیم و یا کلید ترکیبی Alt+C را بزنیم و یا بر روی پنجره کلیک راست کنیم و گزینه Current Layer را انتخاب کنیم.

دستورات متفرقه

Match Properties

این دستور به ما این امکان را می‏دهد که خطوط یا نوشته‏ها را با هم یکسان کنیم.

طریقه فعال نمودن

1-     نوشتن Ma در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select source object:  موضوع اصلی که می‏خواهید موضوع‏های انتخابی شما بر اساس آن تغییر کند را انتخاب کنید.

Select destination object(s) or [Settings]:  موضوع‏هایی که می‏خواهید تغییر کنند را انتخاب کنید.

اگر گزینه Settings را انتخاب کنید یک پنجره باز می‏شود که می‏توانید فقط موضوع‏هایی را که می‏خواهید تغییر کنند را انتخاب کنید.

Pedit

گاهی اوقات (مخصوصن در ترسیم سه بعدی) لازم داریم که خطوطی را که با دستورات مختلف ترسیم کرده‏ایم را با هم یک‏پارچه و تبدیل به یک موضوع کنیم. برای این‏کار از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Pe در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select polyline or [Multiple]:  خط یک‏پارچه یا خطوط را انتخاب کنید.

Do you want to turn it into one? <Y>  آیا شما می‏خواهید آن‏را تغییر دهید؟ اگر کلید اینتر را بزنید به قسمت بعد می‏روید.

Enter an option [Close/Join/Width/Edit vertex/Fit/Spline/Decurve/Ltype

gen/Undo]:  یک گزینه را انتخاب کنید.

با انتخاب Join باید دستورات زیر را اجرا کنید.

Select objects:  تمام موضوع‏ها را که می‏خواهید با هم یک‏پارچه شوند انتخاب کنید.

بعد از انتخاب همه‏ی موضوع‏ها کلید اینتر را بزنید. 

Distance

برای تعیین اندازه یک موضوع از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Di در خط فرمان

2-     انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools ، زیر گروه inquiry

بعد از فعال شدن  این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first point:  اولین نقطه را انتخاب کنید.

Specify second point:  دومین نقطه را انتخاب کنید

List

این دستور اطلاعات کاملی از موضوع انتخاب شده به شما می‏دهد.

مثلا اگر یک خط را انتخاب کنید محل مختصات این خط ، طول خط ، لایه‏ای که خط در آن قرار دارد و ... را به شما می‏دهد.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Li در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools ، زیر گروه inquiry

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects: موضوع را انتخاب کنید.

بعد از انتخاب موضوع کلید اینتر را بزنید. صفحه‏ای که ظاهر می‏شود همان خط فرمان است که اطلاعاتی در مورد موضوع انتخاب شده به شما می‏دهد.

Viewres

در بعضی نقشه‏ها می‏بینیم که یک کمان یا دایره به صورت شکسته شکسته نشان داده می‏شود. برای برطرف شدن این مسئله از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Viewres در خط فرمان

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Do you want fast zooms? [Yes/No] <Y>:  آیا شما می‏خواهید بزرگ‏نمایی شما سریع باشد.

با انتخاب Yes به قسمت بعدی می‏رویم.

Enter circle zoom percent (1-20000) <1000>:  درصد بزرگ‏نمایی دایره را انتخاب کنید.

در اینجا بهتر است عدد 20000 را انتخاب کنید.

Area

برای به دست آوردن مساحت و محیط یک شکل یا یک محدوده از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Area در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools ، زیر گروه inquiry

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first corner point or [Object/Add/Subtract]:  اولین گوشه مورد نظر را انتخاب کنید.

Object

اگر فقط یک موضوع داشته باشیم با انتخاب این گزینه می‏توانیم آن موضوع را انتخاب کنیم.

نکته: برای انتخاب موضوع مورد نظر ، موضوع حتمن باید به صورت یک‏پارچه باشد.

Add

اگر موضوع‏های مختلفی برای انتخاب داشته باشیم و بخواهیم مساحت تمام آن موضوع‏ها را به صورت یک واحد به ما بدهد ، از این گزینه استفاده می‏کنیم.

بعد از انتخاب این گزینه ، گزینه Object را انتخاب می‏کنیم و بعد تمام موضوع‏هایی که در نظر داریم را انتخاب می‏کنیم.

Subtract

اگر بخواهیم مساحت یک شکل را از یک شکل دیگر کم کنیم از این گزینه استفاده می‏کنیم.

بعد از انتخاب این گزینه ، گزینه Object را انتخاب می‏کنیم و بعد تمام موضوع‏هایی که در نظر داریم را انتخاب می‏کنیم.

Drawing Limits

برای تعیین کردن محدوده ترسیم از این دستور استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Limits در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Format

بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify lower left corner or [ON/OFF] <0.0000,0.0000>:

گوشه پایین سمت چپ را مشخص کنید. در اینجا می‏توانید با انتخاب گزینه ON و OFF این دستور را به صورت روشن یا خاموش درآوریم.

Specify upper right corner <401.2405,283.3969>:

گوشه بالا سمت راست را مشخص کنید.

Units

برای تغییر واحد ترسیم و تعیین تعداد اعشار اعدادی که در خط فرمان وارد می‏کنیم از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Ddunits در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Format

بعد از فعال شدن این دستور پنجره Drawing Units باز می‏شود که به توضیح آن می‏پردازم.

قسمت Length

در این قسمت می‏توانیم نوع اندازه خطوط و تعداد اعشار را تعیین کنیم. مثلن با انتخاب گزینه Engineering تمام نوشته‏های ما به صورت نوشته‏های فنی و مهندسی تغییر می‏کند.

قسمت Angle

در این قسمت می‏توانیم نوع درجه بندی و همچنین تعداد اعشار را تعیین کنیم.

قسمت Insertion scale

در این قسمت می‏توانیم نوع واحد را انتخاب کنیم.

Purge (خانه تکانی فایل)

در بعضی مواقع حجم فایل ترسیمی ما زیاد می‏شود و باعث کند شدن ترسیم می‏شود. علت این مسئله وجود لایه‏ها و موارد مختلف اضافی است که استفاده نمی‏شوند ولی در آن فایل وجود دارند. برای از بین بردن این موارد اضافی از این دستور استفاده می‏کنیم.

نحوه فعال نمودن:

نوشتن Pu در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری File و زیر گروه Drawing Utilities

بعد از فعال شدن این دستور پنجره‏ Purge باز می‏شود که با زدن دکمه Purge All تمام موارد اضافی را پاک می‏کند.

دستورات نمایشی

دستوراتی هستند که برای نمایش هر چه بهتر یک شکل ترسیمی به کار می‏بریم.

Zoom

برای زوم در یک صفحه ترسیمی به کار می‏رود.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن Z در خط فرمان

2-     فعال کردن این دستور از منوی آبشاری View

بعد از فعال شدن باید کارهای زیر را انجام دهیم:

Specify corner of window, enter a scale factor (nX or nXP), or

[All/Center/Dynamic/Extents/Previous/Scale/Window/Object] <real time>:

گوشه پنجره زوم را تعیین کنید ، یک مقیاس وارد کنید

All

محدوده‏ای (Limits) را که تعریف کرده‏اید و هم‏چنین تمام چیزهایی را که ترسیم کرده‏اید را نمایش می‏دهد.

Center

با انتخاب یک نقطه به عنوان مرکز و وارد کردن یک عدد به عنوان مقیاس زوم و یا انتخاب یک نقطه به عنوان مرکز و انتخاب دو نقطه محدوده زوم را مشخص می‏کنیم.

Extents

تمام چیزهایی را که در آن صفحه ترسیم کرده‏اید را نمایش می‏دهد.

Previous

با انتخاب این گزینه ، به آخرین محدوده زوم که انجام داده‏ایم برمی‏گردیم.

Scale

با وارد کردن یک عدد صفحه ترسیمی به همان مقیاس بزرگ یا کوچک می‏شود. دقت داشته باشید که با وارد کردن اعداد کمتر از یک وسعت صفحه ترسیمی بزرگتر و شکل ترسیمی کوچک‏تر می‏شود.

Window

با انتخاب این گزینه دو گوشه از یک پنجره فرضی را انتخاب می‏کنیم و هر چیزی که در داخل این پنجره باشد نزدیک می‏شود.

Object

با انتخاب یک موضوع ، زوم نسبت به آن موضوع انجام می‏شود.

نکته: با عقب و جلو کردن کلید وسط موس (Scroll) نیز می‏توانیم عمل زوم را انجام دهیم.

Pan

برای جابه‏جا کردن صفحه از این دستور استفاده می‏کنیم.

طریقه فعال نمودن:

1-     نوشتن P در خط فرمان

2-     فعال کردن این دستور از منوی آبشاری View

بعد از فعال نمودن ، کرسر به شکل یک دست در می‏آید. با نگه‏داشتن کلید چپ موس و تکان دادن آن به اطراف صفحه حرکت کرده و به نقطه‏ای که می‏خواهیم می‏رود.

نکته:با نگه داشتن کلید وسط موس (Scroll) و تکان دادن آن به اطراف صفحه حرکت کرده و به نقطه‏ای که می‏خواهیم می‏رود. 

پنجره تغییرات (Properties)

در این پنجره می‏توانیم  مشخصات کاملی از موضوع انتخاب شده را مشاهده کنیم.

در این پنجره بعضی از گزینه‏ها قابل تغییر و بعضی دیگر ثابت هستند.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Pr در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify

گزینه‏های این پنجره طبق موضوع انتخاب شده تغییر می‏کند. 

پرینت گرفتن از نقشه

برای چاپ نقشه بر روی کاغذ در اندازه‏های مختلف از این دستور استفاده می‏شود.

طریقه فعال نمودن:

نوشتن Print در خط فرمان

استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+P

انتخاب گزینه Plot از منوی آبشاری File

بعد از وارد کردن دستور پنجره Plot-Model باز می‏شود ، که به توضیح این پنجره می‏پردازم:

قسمت plot style table (pen assignments)

برای تعیین نوع قلم برای چاپ کردن روی کاغذ می‏توانیم گزینه‏ مورد نظر را برای تعیین نوع قلم به کار ببریم.

چند نوع قلم برای انتخاب به صورت پیش فرض در منوی آبشاری این قسمت وجود دارد که هر کدام تعاریف مختلفی از نوع قلم دارند که می‏توانیم یکی از آنها را انتخاب کنیم و خودمان به تعریف نوع قلم بپردازیم.

مثلن گزینه acad.ctb را انتخاب کنید. حال بر روی دکمه‏ای که عکس یک مداد روی آن است کلیک کنید.

در این قسمت می‏توانیم به تعریف نوع خط ، اندازه خط ، رنگ خط و ... از طریق رنگ‏ها بپردازیم.

قسمت Shaded viewport option

منوی آبشاری Shade plot بیشتر برای چاپ کردن نقشه‏های سه بعدی کاربرد دارد. پیشنهاد می کنم گزینه این قسمت برای نقشه‏های دو بعدی ، As displayed باشد.

منوی آبشاری Quality برای تغییر در کیفیت چاپ استفاده می‏شود. پیشنهاد می‏کنم برای نقشه‏های معمولی گزینه Normal را انتخاب کنید.

قسمت Plot option

در این قسمت با انتخاب گزینه‏های موجود می‏توانیم تغییراتی در نوع پرینت گرفتن ایجاد کنیم.

مثلن با انتخاب گزینه Plot with plot style این اجازه را به پرینت می‏هیم که نوع خطوط را با توجه به تنظیمات  قسمت plot style table چاپ کند.

قسمت Drawing orientation

در این قسمت انتخاب می‏کنیم  که نقشه ما به صورت عمودی یا افقی چاپ شود.

قسمت Printer/plotter

در این قسمت چاپگر مورد نظر را برای چاپ کردن انتخاب می‏کنیم.

قسمت Paper size

در این قسمت اندازه کاغذ مورد نظر را برای چاپ انتخاب می‏کنیم.

قسمت plot area

در این قسمت می‏توانیم محدوده چاپ نقشه را بر روی صفحه انتخاب کنیم.

این قسمت دارای 4 گزینه می‏باشد.

1- Display: هر چیزی را که در صفحه اتوکد باشد ، چاپ می‏کند.

2- Extents: تمام چیزهایی را که ترسیم شده چاپ می‏کند.

3- Limits: محدوده‏ای که قبلن برای نقشه تعریف شده را به عنوان محدوده چاپ در نظر می‏گیرد.

4- Window: با انتخاب این گزینه یک دکمه به همین نام در کنار منو ظاهر می‏شود که با انتخاب آن می‏توانیم محدوده چاپ نقشه را تعیین کنیم.

قسمت Number of copies

تعداد دفعات چاپ یک نقشه را تعیین می‏کند.

قسمت Plot scale

در این قسمت مقیاس چاپ نقشه را تعیین می‏کنیم.

با انتخاب Fit to paper نقشه ترسیمی به هر اندازه‏ای که باشد در کاغذ انتخاب شده قرار می‏گیرد.

اگر این گزینه را انتخاب نکنید ، گزینه‏های پایین آن فعال می‏شوند که در منوی آبشاری Scale ، بر اساس نقشه ترسیمی یک مقیاس را می‏توانیم انتخاب نماییم یا با انتخاب Custom یک مقیاس به دلخواه خودمان وارد کنیم.

قسمت plot offset (origin set to printable area)

در این قسمت می‏توانیم مقدار کناره‏های خالی کاغذ را که در طرفین وجود دارد ، تنظیم کنیم و یا با انتخاب گزینه Center the plot نقشه را در مرکز کاغذ قرار دهیم.